Wereldkampioenschap matchplay 2011
Het Wereldkampioenschap Matchplay van 2011 wordt van 19-22 mei gespeeld, wederom op de Finca El Cortesin Club de Golf aan de Costa del Sol in Spanje.
Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben. |
Er doen dit jaar 24 spelers mee, dat is 8 meer dan in voorgaande jaren. Zij worden nu in acht groepen van drie spelers verdeeld en spelen eerst een 'round robin'. Dan spelen zestien spelers matchplay. De spelers mogen stoppen zodra duidelijk is wie gewonnen heeft, ze hoeven dus niet de achttien holes uit te spelen. De finale gaat niet meer over 36 holes maar over 18 holes.
Bij de kwalificatie om mee te doen aan dit toernooi zal ook rekening worden gehouden met de nationaliteit van de spelers om een zo breed mogelijke belangstelling bij het publiek op te wekken. De laatste winnaar mag zijn titel komen verdedigen.
Het prijzengeld is gestegen van € 2.148.177 in 2009 naar € 3.400.000 in 2011, waarvan de winnaar € 800.000 krijgt. Alle spelers krijgen een deel van het prijzengeld.
Spelers
De nummers 1,2 en 3 van de Official World Golf Ranking staan op de lijst: Lee Westwood, Martin Kaymer en Luke Donald. Dit is de eerste keer dat zij samen in Spanje optreden. Ook de vier huidige Major-winnaars komen: Louis Oosthuizen (Brits Open), Graeme McDowell (US Open), Martin Kaymer (PGA Championship) en Charl Schwartzel (de Masters).
De 24 deelnemers hebben 14 verschillende nationaliteiten. De jongste speler is de 19-jarige Noh, die in 2010 het Maleisisch Open won.
Round Robin
Er zijn acht groepen van drie spelers ingedeeld, iedere speler speelt tegen de twee andere spelers in zijn groep. De winnaar van de partij krijgt 2 punten, de verliezer geen punt. Van iedere groep mogen twee spelers door naar de knock-out matchplay op zaterdag.
Groep A: Seve Ballersteros | Totaal | Groep B: Mark McCormack | Totaal | Groep C: Arnold Palmer | Totaal | Groep D: Ian Woosnam | Totaal | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 | 0 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | ||||||||
0 | 0 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | ||||||||
2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | ||||||||
Groep E: Gustaf Larson | Totaal | Groep F: Greg Norman | Totaal | Groep G: Assar Gabrielsson | Totaal | Groep H: Gary Player | Totaal | ||||||||
2 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | ||||||||
0 | 0 | 0 | 2 | 2 | 0 | 1 | 2 | ||||||||
2 | 0 | 2 | 2 | 0 | 2 | 1 | 1 |
Donderdag
Match | Groep | Speler | Uitslag | Speler |
---|---|---|---|---|
Gary Player | ||||
Assar Gabrielsson | ||||
Greg Norman | ||||
Gustaf Larson | ||||
Ian Woosnam | ||||
Arnold Palmer | ||||
Mark McCormack | ||||
Seve Ballersteros |
Vrijdag
Ochtendronde
Match | Groep | Speler | Uitslag | Speler |
---|---|---|---|---|
Gary Player | ||||
Assar Gabrielsson | ||||
Greg Norman | ||||
Gustaf Larson | ||||
Ian Woosnam | ||||
Arnold Palmer | ||||
Mark McCormack | ||||
Seve Ballersteros |
Bij de groepen A, B, C, D en E is nu duidelijk welke spelers afvallen. Al die groepen hebben een speler die na twee rondes nul punten heeft. Alvaro Quiros in groep F is ook verzekerd van een plaats. Voor groep G en H is nog niets zeker. Toevallig slaan zij 's middags als eersten af.
Middagronde
Match | Groep | Speler | Uitslag | Speler |
---|---|---|---|---|
Gary Player | ||||
Assar Gabrielsson | ||||
Greg Norman | ||||
Gustaf Larson | ||||
Ian Woosnam | ||||
Arnold Palmer | ||||
Mark McCormack | ||||
Seve Ballersteros |
Bij groep H was de uitslag na de middagronde duidelijk, Paul Lawrie had maar 1 punt en viel af.
Bij groep G hadden de drie spelers ieder een keer gewonnen en dus 2 punten. Er volgde een play-off om te bepalen welke speler moest afvallen. Jiménez maakte een bogey op de eerste hole en viel af. Edfors en Schwartzel moesten doorspelen om te bepalen wie groepswinnaar zou worden want dat bepaalt de startplaats voor zaterdag.
Zaterdag
Laatste 16 | Laatste 8 | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Winnaars | Uitslag | Verliezers | Winnaars | Uitslag | Verliezers | |
1 Up | ||||||
Molinari stond na veertien holes 2Up maar toen maakte Dyson twee birdies en stonden de spelers na hole 16 weer All Square. Poulter maakte weer een birdie op hole 17. met 162 meter de kortste par-3 van de baan, en kwam toen voor te staan. De tweede slag van Molinati kwam in de bunker terecht maar toch maakte hij een birdie. Poulter maakte echter ook een birdie en won de partij met 1Up.
Door deze uitslag wordt het mogelijk dat Martin Kaymer of Luke Donald nummer 1 op de wereldranglijst wordt, als hij het toernooi wint.
Zondag
Laatste 4 | Laatste 2 | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Winnaars | Uitslag | Verliezers | Winnaar | Uitslag | Finalist | |
De halve finale
De winnasr van de partij tussen Donald en Kaymer was al gauw duidelijk. De enige hole die Kaymer won was hole 5, een par 5 waar Donald een 7 maakte. De winst van de partij tussen Poulter en Colsaerts leek eerst naar de Belg te gaan, die na zeven holes 3 Up stond, maar daarna enkele bogeys maakte waardoor de stand na 16 holes weer gelijk stond. Op hole 17 maakten beiden een 2 op de par-3, dus de laatste hole, een par-5, kon beslissend zijn. Beiden maakten een birdie en dus volgde er een play-off. De 19de hole werd door Poulter gewonnen, dus er komt een finale tussen twee Engelse spelers.
De finale
De finale bestaat uit 18 holes, niet meer uit 36 holes zoals voorheen. Er wordt niet meer, zoals in voorgaande jaren, om de 3de en 4de plaats gespeeld.
De spelers stonden om beurten voor, na hole 6 en hole 12 stonden ze weer All Square. Op hole 13 maakte Poulter een birdie en na nog een birdie op hole 16 stond hij 2 Up en 2 te gaan. Een par op hole 17 bezorgde hem de 11de overwinning op de Europese Tour.
Poulter is de eerste speler die binnen twaalf maanden zowel de WGC - Matchplay en deze World Matchplay wint. Hij is de tiende speler die het toernooi wint in de eerste keer dat hij meedoet, na Arnold Palmer (1964), Tom Weiskopf (1972), Hale Irwin (1974), Isao Aoki (1978), Bill Rogers (1979), Greg Norman (1980), Ernie Els (1994), Paul Casey (2006) and Ross Fisher (2009).
Poulter heeft nu ruim € 15.000.000 verdiend op de Europese Tour, en staat nu op de vierde plaats van 'meest verdienende speler op de EUropese Tour' samen met Paul Casey en Howard Clark.