Welvaartstheorie

In de economische welvaartstheorie staat de optimale allocatie van schaarse, alternatieve middelen centraal. Van een optimale allocatie in de zin van Pareto is sprake, wanneer het niet mogelijk is de welvaart van één (groep van) subject(en) vooruit te laten gaan zonder dat die van een ander(e groep) subject(en) erop achteruit gaat. Het marktmechanisme bij volkomen concurrentie heeft de bijzondere eigenschap dat het automatisch tot Pareto optimale allocatie leidt. Waarbij moet worden aangetekend dat 'optimaal' hier niet betekent dat alle subjecten zo goed mogelijk in hun behoeften worden voorzien. De verdeling der middelen kan bij optimale allocatie in de zin van Pareto zeer scheef zijn. Dit geeft in de praktijk aanleiding tot herverdeling der middelen via de overheid.