Warmteoverdrachtscoëfficiënt

De warmteoverdrachtscoëfficiënt met symbool en uitgedrukt in W/(m²K) is een maat voor de warmteoverdracht bij convectie (in tegenstelling tot warmteoverdracht door geleiding).

Voor de warmteoverdracht geldt:

waarin Q de warmtestroom is (in W), h de warmteoverdrachtscoëfficiënt (in W/(m²K)), A het oppervlak waardoor de warmteoverdracht plaatsvindt (in m²) en ΔT het temperatuurverschil (in K).

De waarde van h wordt bepaald door de stroming van lucht langs een warmte-afgevend of warmte-ontvangend oppervlak. Hoe sterker de stroming, des te hoger zal h zijn. Halverwege de vorige eeuw werd de volgende formule gebruikt voor het vaststellen van de warmteoverdrachtscoëfficiënt:

Waarbij 10 de warmte in kcal/(m².h.°C) en v de luchtsnelheid, getalsmatig, in meters per seconde is.[1] Voor die formule geldt nu:

in W/(m²K).

Overzicht warmteoverdrachtscoëfficiënten in verschillende situaties volgens TNO en de Gasunie:

sitiuatie m/s ± W/(m²K)
net boven een radiator0,58,5 .
binnenkant van een buitenmuur bij koud weer0,256
buitenkant van die buitenmuur424

In berekeningen wordt meestal uitgegaan van de omgekeerde waarde van de warmteoverdrachtscoëfficiënt en die heet dan volgens de NEN 1068;2004 overgangsweerstand, die binnen de notatie Rsi en buiten Rse heeft gekregen.

  • Rsi = 1/(6 W/m².K) = 0,166 m².K/W ; volgens NEN 1068 Rsi = 0,13 m².K/W.
  • Rse = 1/(24 W/m².K) = 0,04 m².K/W ; volgens NEN 1068 Rse = 0,04 m².K/W.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.