Véronique De Kock

In 1994 werd De Kock verkozen tot Miss Vlaanderen. Op 18-jarige leeftijd werd ze tot Miss België 1995 gekroond. Zij valt in de finale op door haar schoonheid (vooral haar "reeënogen" spraken tot de verbeelding) en door haar ietwat valse vertolking van Without you, oorspronkelijk gezongen door Mariah Carey.

Bij de Miss World-verkiezing in 1995 werd ze dertiende. In 1996 deed ze het nog beter op de Miss Universe-verkiezing: hier werd ze elfde.

Met deze prestaties staat ze geboekstaafd als een van de mooiste ex-missen van België.

In 2000 werd De Kock organisatrice van Miss Antwerpen. Onder anderen Annelies Törös, Ellen Petri, Ann Van Elsen en Dina Tersago waren haar poulains. Het maakte dat Miss Antwerpen altijd een geduchte kandidate werd tijdens de verkiezing van Miss België. De Kock maakte er echter geen geheim van dat ze toen graag ook de verkiezing van Miss België wilde organiseren.

Nog in haar missenjaar werd De Kock omroepster bij KanaalTwee. Ze deed ook wat radiowerk voor Radio Contact.

In 2002 maakte De Kock de overstap naar de Vlaamse commerciële televisiezender VT4. Daar werd ze een van de vaste omroepsters. Bij VT4 mocht ze verschillende tv-programma's presenteren, waaronder Undercover Lover in 2006 en in 2007 en Temptation Island in 2007. In 2006 deed ze ook mee aan het programma Let's Dance, waarin ze als winnares uit de bus kwam.

Eind 2007 bracht De Kock de cd-rom Let's go dancing uit,[1] waarop ze instructies gaf om te leren dansen.

Naast haar tv-werk doet ze nog steeds verschillende bedrijfspresentaties, zoals de finale van Miss Belgian Beauty, de live finaleshows van Miss België in 2007, 2008, 2009, 2010 en 2011 en de Diamond Awards.

Gedurende 8 seizoenen nam De Kock de presentatie van de binnenlandse en buitenlandse reportages in Huizenjacht voor haar rekening.[2]

In 2009 presenteerde ze opnieuw Temptation Island.[3] Dit keer waren de deelnemers enkel Vlamingen. Ook presenteerde ze opnieuw de buitenlandse reportages in Huizenjacht.

In 2010 vormt ze samen met Gerard Joling het presentatieduo voor het programma Move Like Michael Jackson.[4]

In 2011 presenteert ze ook Mijn man kan dat, naar het bekende Duitse format Mein Mann kann op VIER. Sinds het najaar van 2012 presenteert ze Grootse Plannen op VIJF.

De Kock was, toen ze 15 was, een veelgevraagd model in Parijs en Düsseldorf. Ze sierde verschillende malen de covers van bladen als P-Magazine (19 keer), Ché en Maxim en is het gezicht van verschillende luxemerken. Ze stond op de omslag van het eerste nummer van P-Magazine, en op de cover van het feestnummer ter gelegenheid van 10 jaar P-Magazine.[5] In 2008 deed ze opnieuw de badpakkenspecial van P-Magazine. In 2009 werd ze het gezicht van het lingeriemerk Triumph. In 2014 werd ze het gezicht van juwelen Innocence.

Van 1998 tot 2001 was De Kock te zien als Jolien Stijnen, de secretaresse van Van den Bossche Electronics, in de VTM-soap Familie.

De Kock waagde zich ook aan een kortstondige zangcarrière. In '99 maakte ze deel uit van de P Diva's, een groep bestaande uit bekende Vlaamse babes die covers brachten van bekende hits uit de jaren zeventig en tachtig. Met de diva's bracht ze de single Love Machine en het album Pillow Talk And Other Bedtime Stories uit. Het album werd een bescheiden succes, maar de groep werd snel opgedoekt.

De Kock heeft twee zonen, geboren in 2005 en 2013.

Er is heel wat te doen geweest rond de vermeende borstvergroting van De Kock. Toen het gerucht daarover verspreid werd, confronteerde Bruno Wyndaele haar met die roddel in De laatste show. De Kock ontkende heftig. In het programma Mediamadammen liet ze zelfs een mammogram maken om te bewijzen dat ze geen borstvergroting had ondergaan. Later kwam ze in De laatste show de toplessfoto's toelichten die in Saint-Tropez van haar waren gemaakt. Daarop was duidelijk te zien dat De Kock geen borstvergroting had ondergaan.

In 2007 lekten er naaktfoto's van De Kock uit op internet, die stonden op het gestolen gsm toestel van haar ex. Toen het weekblad TV Familie deze foto's publiceerde, daagde De Kock het tijdschrift voor de rechter.[6] Omdat deze foto's waren gepubliceerd zonder haar medeweten, eiste De Kock een voorlopige schadevergoeding. Later stelde het blad een minnelijke schikking voor.

De Kock trouwde in 2019 met ondernemer Manuel Goossens.[7]