Vrije-elektronenlaser

Een vrije-elektronenlaser is een laser die een breed scala aan golflengtes bestrijkt. Alles van microgolven tot röntgenstralen. Het grote voordeel van deze nieuwe laser, in tegenstelling tot conventionele lasers, is dat de golflengte van de laser continu instelbaar is.[1]

Vrije-elektronenlaser FELIX bij FOM Rijnhuizen

Werking

In een vrije-elektonenlaser (FEL) wordt een bundel elektronen periodiek afgebogen door een rij magneten, een undulator. De trillende elektronen genereren elektromagnetische straling, zoals een antenne. De elektronen in een FEL hebben echter een snelheid bijna gelijk aan de lichtsnelheid, waardoor de straling sterk voorwaarts gericht is.

De golflengte van de FEL straling is ()

.

is de undulatorperiode, is de Lorentzfactor van de elektronen en is een maat voor de magneetveldsterkte:

met het magneetveld op de undulator-as in tesla en de undulatorperiode in cm.

De lasergolflengte kan continu gevarieerd worden door of de elektronenergie te veranderen.

Afleiding

In een vereenvoudigd eendimensionaal model bestaat het veld uit het statische undulatorveld en de lasergolf met langzaam veranderende amplitude[2]

.

De 's zijn dimensieloze vectorpotentialen, . De 's zijn golfgetallen van undulator en laser . De scalaire potentiaal en zijn 0 gesteld omdat ruimtelading verwaarloosd wordt. De benadering geldt alleen nabij de undulator-as.

De intensiteit van het veld

bevat een lopende golf, de cosinusterm, die zich voortplant met fasesnelheid . Elektronen met dezelfde snelheid wisselwerken met het veld en kunnen de lasergolf doen groeien. Deze resonantievoorwaarde is dus

of .

Als en verwaarloosbaar zijn is dus

of .

In een sterke undulator zijn en niet verwaarloosbaar. Ze zijn te berekenen uit de veralgemeende impulsen, zie Lagrangiaan. en zijn constant, doordat in dit eendimensionale model geen - en -afhankelijkheid is. De constanten zijn 0 als de elektronen vóór de undulator alleen een -component hebben. Dus .

omdat . Dus

of .
  1. Project: Vrije-elektronenlasers. www.onderzoekinformatie.nl (2001-12-13). Geraadpleegd op 5 april 2009.
  2. Bart Faatz, Transverse mode analysis of hole-coupled free-electron lasers, proefschrift VU Amsterdam, 1992
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.