Vracht
Vracht of lading is materiaal dat getorst wordt om het te verplaatsen. De hoeveelheid getorst materiaal is de belading. Een vrachtwagen, een vrachtvliegtuig (bijvoorbeeld aan DHL) en een vrachtschip hebben vracht of lading bij.
Ook wordt er bij een vracht, vooral bij binnenschepen, een vrachtbrief meegegeven bij hun eindbestemming, om het te kunnen voorleggen aan de los- en laadcompagnie in de haven of concessies aan een kanaal of rivier. Die weten dan welke lading of vracht het binnenschip wel heeft of hoeveel het moet laden. Dat geldt ook voor het vrachtvervoer op de weg of per spoor. In de burgerluchtvaart wordt ook deze term gebruikt en heeft men ook vrachtbrieven om de bekendheid en de hoeveelheid vracht, die ze mee hebben of moeten laden, te weten. De bevrachter was ook de tussenpersoon van de schipper en het bedrijf. Deze kwam met een "reis" op het bord in de schippersbeurs, zodat de schipper deze lading kon nemen naargelang zijn laadcapaciteit van zijn schip en dat zijn schip wel op die bestemming kon komen, wegens zijn diepgang of de grootte van zijn schip. Bijvoorbeeld een "1000-tonner", 80 m lang op 8,20 m breed kon onmogelijk naar het noorden van Frankrijk varen. Dit was dus bestemd voor spitsmaten 39 m op 5,05 m. Tegenwoordig bemiddelt de bevrachter met de schipper zonder de beurs. In 1900 vermeldde het jaarverslag van de Rotterdamse Kamer van Koophandel de in de haven binnengebrachte vracht nog in kubieke meters. Tegenwoordig rekent men in tonnen.
Juridische betekenis
De juridische betekenis van het woord 'vracht' verschilt met de betekenis uit het dagelijks taalgebruik. In met name Boek 8 van het Nederlands Burgerlijk Wetboek wordt met 'vracht' de prijs die betaald moet worden aan de vervoerder voor het vervoeren van lading bedoeld (en dus niet vracht).