Luchtontvochtiger
Een luchtontvochtiger of vochtvreter is een toestel dat dient om de luchtvochtigheid in een ruimte te verlagen of op een bepaald laag peil te houden. Er bestaan verschillende types luchtontvochtigers. Het eenvoudigste en in aanschaf goedkoopste type werkt op basis van een chemisch principe. Duurder in aanschaf maar krachtiger qua werking zijn elektrische ontvochtigers.
Chemische luchtontvochtiger
Een chemische luchtontvochtiger bestaat uit een reservoir met kristalkorrels van meestal calciumchloride dat gebruikt wordt om vocht, condens en muffe geuren uit de omringende lucht op te nemen.
Het betreft een eenvoudig middel om de luchtvochtigheid in een ruimte te laten dalen. Dergelijke luchtontvochtigers worden vaak toegepast in slecht geventileerde, kleinere ruimtes, zoals kelders, kasten of garages, maar ze zijn ook geschikt voor auto’s, caravans en boten.
De calciumchloride reageert met water en waterdamp uit de te drogen omgeving. Er blijft een pekel achter: CaCl2 + 2 H2O → CaCl2·2H2O
Het grote voordeel van een chemische luchtontvochtiger is de aanschafprijs, die zeer laag is. De nadelen van chemische luchtontvochtigers zijn de beperkte capaciteit, het blijvend moeten vullen met chemicaliën en de milieubelasting en kosten van afvalverwerking.
Een eenvoudige variant vaak gebruikt in koelkasten om de luchtvochtigheid te laten dalen is een bakje met kattenbakkorrels.
Elektrische luchtontvochtigers
In een elektrische luchtontvochtiger wordt lucht aangezogen en eerst gefilterd om stofdeeltjes en andere verontreinigingen niet in het apparaat te laten. Een elektrische luchtontvochtiger is eenvoudig in gebruik. Afhankelijk van het type en de temperatuur kan de werking zeer krachtig en effectief zijn. Er bestaat een ruime keuze aan fabrikanten die vele modellen met verschillende capaciteiten en afmetingen op de markt brengen. Een typisch apparaat voor thuisgebruik kan tussen de 0,5 en 2 liter water per uur aan de lucht onttrekken.
De meeste moderne elektrische luchtontvochtigers hebben ook een regelsysteem waarmee men de vochtigheid op een bepaalde waarde kan instellen en hebben ook een tijdschakelaar om het apparaat op een gewenst moment automatisch in te schakelen.
Een elektrische luchtontvochtiger is uiteraard aanmerkelijk duurder in aanschaf dan een chemische en verbruikt ook relatief veel elektriciteit. Ook kan een dergelijk apparaat enige lichte geluidshinder opleveren. Voor zover een luchtontvochtiger in een vochtige hete ruimte wordt gebruikt heeft deze als nadeel dat de lucht dan wel minder vochtig wordt maar de temperatuur zal stijgen. Dit als gevolg van de warmte als gevolg van de gebruikte elektriciteit én het vrijkomen van de condensatiewarmte van de gecondenseerde waterdamp.
Gecombineerd als verwarming werken elektrische luchtontvochtigers dus efficiënter dan een elektrische convectie kachel.
Op basis van een verdamper en condensor
In het apparaat komt de lucht in een verdamper. Daar wordt de lucht geforceerd 10 tot 15 graden Celsius afgekoeld tegen een koude oppervlakte. Hierdoor condenseert er in de lucht aanwezige waterdamp tot water. Dit water wordt vervolgens opgevangen in een verzamelbak. De gedroogde lucht wordt door de condensator opgewarmd en verlaat zo droog en warm de ontvochtiger. Eenzelfde principe past men toe in airconditioning.In koude ruimtes hebben elektrische luchtontvochtigers op basis van een airconditioning als nadeel dat zij slecht, of zelfs niet, werken als gevolg van de lage temperaturen. Bij lage temperaturen zal er op de verdamper ijsvorming optreden.
Op basis van een adsorptie dessicant schijf
Voor gebruik bij lage temperaturen (tot 0,5 graden Celsius) is er de adsorptiedroger (niet te verwarren met een absorptiekoeler). Deze werkt op basis van een chemische ontvochtiger zoals silicagel welke is verwerkt in een luchtdoorlatende schijf. De waterdamp wordt door de silicagel in de schijf opgenomen. Vervolgens wordt deze roterende schijf aan de andere zijde opgewarmd waardoor het water weer verdampt. Daarna wordt deze warme lucht langs een koud oppervlak geleid (bij sommige fabrikanten middels een warmtewisselaar langs de koude ingaande lucht) waardoor de waterdamp condenseert en wordt opgevangen. De ontvochtigde lucht verlaat het apparaat met een temperatuur dat 10 of 12 graden hoger ligt. Doordat er in dit systeem geen gebruik gemaakt wordt van een compressor is een adsorptiekoeler ook geruislozer. Dit systeem werd al toegepast in industriële toepassingen zoals het ontvochtigen van perslucht maar is nu dus ook beschikbaar voor huishoudelijk gebruik.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties |