Vickers Varsity

De Vickers Varsity was een tweemotorig opleidingsvliegtuig van Vickers-Armstrong dat vanaf 1951 werd gebruikt door de Britse Royal Air Force.

Vickers Varsity
FabrikantVickers-Armstrong
Lengte20,57 m
Spanwijdte29,13 m
Hoogte (vanaf de grond)7,29 m
Leeggewicht12.265 kg
Vleugeloppervlak90,5 m2
Max. startgewicht17.010 kg
Motoren2 x Bristol Hercules 264
Max. stuwkracht per motor1.455 kW
Kruissnelheid(max. snelheid) 464 km/h
Kruishoogte(plafond) 8.750 m
Max. reikwijdte4.263 km
Eerste vlucht17 juli 1949
Statusbuiten dienst
Voornaamste gebruikersRoyal Air Force
Aantal gebouwd163
Portaal    Luchtvaart

De Varsity was, net als de Valetta gebaseerd op het verkeersvliegtuig Vickers Viking, maar was iets groter en zwaarder en had een driepunts landingsgestel met neuswiel. Er werden 163 exemplaren van gebouwd. In de RAF werd het aangeduid als Varsity T.1. De Varsity verving de trainervariant van de Vickers Wellington als "vliegend klaslokaal" voor de opleiding van piloten, boordwerktuigkundigen, radio-operatoren, navigators en bommenrichters. De bommenrichter en zijn instructeur moesten plaatsnemen in een grote uitstulping aan de onderkant van de romp. Die bevatte ook een bommenruim met oefenbommen. Met de Varsity werden onder meer bemanningen voor de Britse V-Force-bommenwerpers opgeleid.

Het prototype van de Varsity vloog voor het eerst op 17 juli 1949. De eerste toestellen voor de RAF werden afgeleverd in oktober 1951. Het toestel bleef 25 jaar in dienst bij de RAF. In mei 1976 werd het type uit dienst genomen. Het werd vervangen door de Scottish Aviation Jetstream T.1.

Zie de categorie Vickers Varsity van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.