Verlieshoek

De betekenis van de verlieshoek ${\displaystyle \delta }$ wordt duidelijk in het equivalent schema van een condensator. Een gewone condensator kan immers beschouwd worden als een ideale condensator C, parallel aan een ideale weerstand R. Een spanning U over de condensator zal dus aanleiding geven tot een gewenste stroom I_C door de condensator en een ongewenste stroom I_R door de weerstand. Bij een gelijkspanning over de condensator is I_C = 0 maar de stroom door de weerstand zal er (als de condensator verder nergens op is aangesloten) inderdaad voor zorgen dat de condensator spanning "verliest":

${\displaystyle I_{C}=C{\frac {\mathrm {d} U}{\mathrm {d} t}}}$

de verlieshoek ${\displaystyle \delta }$ van een condensator

${\displaystyle \tan \delta ={\frac {I_{R}}{I_{C}}}={\frac {\frac {V}{R}}{\frac {V}{X_{C}}}}={\frac {X_{C}}{R}}={\frac {1}{R.\omega .C}}}$

waarbij X_C de reactantie van de condensator is, en ω de hoekfrequentie van een wisselspanningssignaal over de condensator. Hieruit kan eenvoudig de verlieshoek ${\displaystyle \delta }$ berekend worden. De formule hierboven is enkel geldig voor condensatoren in parallelle ketens, voor condensatoren in serieketens bekomt men het volgende: ${\displaystyle \tan \delta ={\frac {V_{R}}{V_{C}}}={\frac {I.R}{I.Z_{C}}}={\frac {R}{Z_{C}}}={\frac {R}{\frac {1}{\omega .C}}}=R.\omega .C}$ waarbij Z_C de impedantie van de condensator is.

Een andere manier om de kwaliteit van een condensator uit te drukken is met behulp van de dissipatiefactor.

De dissipatiefactor DF (meestal in een percentage uitgedrukt) is de verhouding van de reactantie X_C tot de parallelweerstand R van de condensator. Bijgevolg is:

${\displaystyle \mathrm {DF} ={\frac {X_{C}}{R}}\times 100\%={\frac {1/\omega C}{R}}\times 100\%}$

${\displaystyle ={\frac {1}{\omega C}}{\frac {1}{R}}\times 100\%={\frac {1}{\omega CR}}\times 100\%}$

De dissipatiefactor is dus ${\displaystyle \tan \delta \times 100\%}$