Verkiezingen in België 2009

Op zondag 7 juni 2009 werden in België zowel Europese als gewestelijke en gemeenschapsverkiezingen gehouden. De gewestelijke en gemeenschapsverkiezingen werden georganiseerd voor het Vlaams Gewest, het Waals Gewest, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Duitstalige Gemeenschap, en stonden enkel open voor Belgen. De Europese verkiezingen stonden ook open voor andere burgers van de Europese Unie, die zelf ook op de kieslijsten konden staan.

Er werden 77 lijsten ingediend voor de Vlaamse verkiezingen, 165 voor de Waalse en Franstalige verkiezingen, 33 voor de Brusselse verkiezingen - waarvan 21 Franstalige en 12 Nederlandstalige - en 6 voor de Duitstalige verkiezingen.[1]

Deze verkiezingen kwamen twee jaar na de federale verkiezingen van 2007, en een periode van moeilijke regeringsvorming, impasses in het communautair overleg en ook de financiële en economische crisis die vooral sinds september 2008 de Belgische politiek beheerste.

De verkiezingen vielen vijf maanden na de val van de federale regering Leterme I en de start van Van Rompuy I, eind december 2008. In die periode gingen bij sommige oppositiepartijen ook stemmen om op 7 juni vervroegde federale verkiezingen te organiseren, zodat meteen ook de gewestelijke en federale verkiezingen zouden samenvallen.[2] De drie federale ministers die bij het ontslag van de regering opstapten, zouden opnieuw opkomen bij deze verkiezingen: Inge Vervotte als lijstduwer voor de Vlaamse verkiezingen, Jo Vandeurzen als lijsttrekker voor de Vlaamse verkiezingen en Yves Leterme als lijstduwer bij de opvolgers voor de Europese verkiezingen en als lijstduwer voor de Vlaamse Verkiezingen. Ook oud-premier Guy Verhofstadt keerde na een jaar afwezigheid terug in de Belgische politiek, en zou als lijsttrekker opkomen op de Europese lijst van Open Vld.[3] Een andere oud-premier, Jean-Luc Dehaene, zou opkomen op de Europese CD&V-lijst.

Volgens verschillende verenigingen zouden de verkiezingen ongrondwettelijk zijn als voor de verkiezingen de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde niet zou zijn gesplitst.[4] Vooral voor de Europese verkiezingen werd dit een probleem gevonden, aangezien in Halle-Vilvoorde de burger zowel voor het Nederlands als het Frans kiescollege kan kiezen. De gemeente Overijse had zelfs de intentie de Europese verkiezingen niet te organiseren.[5]