Verdrag van Meaux

Het Verdrag van Meaux (ook Verdrag van Parijs genoemd) was een verdrag tussen de Franse kroon en de katholieke kerk. Het verdrag wordt beschouwd als het officiële einde van de Kruistocht tegen de Katharen.

Raymond VII (rechts) onderwerpt zich aan de gezant Romano Bonaventura, terwijl koning Lodewijk IX (links) toekijkt. In Consuetudinario Tolosano (15e eeuw), Bibliothèque nationale de France, MS Latin 9187 f. 41

Ratificatie van het verdrag door Raymond VII (Parijs, Archives Nationales, AE-II-230).

Het verdrag werd op 12 april 1229 te Meaux ondertekend door Blanca van Castilië, regentes en moeder van Lodewijk de Heilige, enerzijds en graaf Raymond VII van Toulouse anderzijds. In ruil voor de terugtrekking van de plunderende Franse troepen deed deze laatste afstand van zijn territoriale rechten.

Raymond VII zag zich gedwongen afstand te doen van zijn titel als gevolg van de terreur die de vader van Lodewijk, Lodewijk VIII bijgenaamd "de Leeuw", had aangericht in het graafschap Toulouse en de andere bezittingen van Raymond VII in de Languedoc. Murw geslagen door de niet-aflatende brandschattingen en volledig berooid had hij geen andere keuze, want hij was niet langer in staat een leger te onderhouden. Het graafschap Toulouse en het burggraafschap Carcassonne, Béziers en Albi gingen naar de Franse kroon; het waren lenen van de Franse Kroon die terugkeerden naar de Kroon.

Een stuk van het markgraafschap Provence, namelijk de streek rond Avignon,[1] werd beloofd aan de Heilige Stoel. Het markgraafschap Provence was een leen van het Heilige Roomse Rijk en dus niet van het koninkrijk Frankrijk. De situatie rond het markgraafschap Provence werd bemoeilijkt in 1235 toen keizer Frederik II officieel Raymond VII beleende met het markgraafschap.[2][3]

In het verdrag werd ook opgenomen dat Johanna, de dochter van Raymond, aan een broer van Lodewijk, Alfons van Poitiers, zou worden uitgehuwelijkt. Hiermee kwam een eind aan de dynastie van Raymond VII, de dynastie van het grafelijk huis van Toulouse.

De Universiteit van Toulouse werd als onderdeel van het verdrag opgericht. Dit voorstel kwam van graaf Raymond VII van Toulouse, omdat hij, omwille van de beschuldigingen van ketterij aan zijn adres, een opleiding in theologie moest financieren.