Veilingklok
Een veilingklok (ook elektrische afmijninstallatie) is een instrument dat wordt gebruikt in de afmijnzaal van veilingen om de prijs van een product vast te stellen. De klok heeft een "wijzerplaat" met een schaalverdeling van 100 centen. De "wijzer" (niet noodzakelijk mechanisch of doorlopend tot het "draaipunt") loopt van hoog naar laag. De afslager (veilingmeester) zet hoog in en de kopers in de afmijnzaal kunnen op een knop drukken om daarmee de prijs van de door hen gewenste partij vast te stellen.
De eerste veilingklok werd in Nederland in 1903 geïntroduceerd. Enige tijd daarna werd de veilingklok ook in andere landen ingevoerd,[1] in België in 1950 in de veiling in Sint-Katelijne-Waver.[2]
In de groente- en tuinbouw is de fysieke veilingklok sinds ongeveer 2000 nagenoeg niet meer in gebruik door de opkomst van internet. De grootste coöperatie in de groentesector heeft als marketingbedrijf The Greenery en deze organisatie heeft de veilingklok nog steeds digitaal beschikbaar. Kopers kunnen via internet producten aankopen via de klok. Voor een aantal kopers die nog behoefte hebben om op de veillocatie te komen om het aanbod te schouwen is ook daar een digitale klok geïnstalleerd.
In de bloemen-, planten- en boomteelt is de veilingklok nog wel in gebruik, met name voor de bloemen. Het belang van de veilingklok bij de planten en boomproducten neemt relatief snel af. Bij 's werelds grootste bloemenveiling, de Bloemenveiling Aalsmeer, wordt het merendeel van de producten nog dagelijks via de veilingklok verhandeld.
Historische exemplaren zijn te zien in de Broeker Veiling en in de Historische Tuin Aalsmeer.
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties |
 |
Zie de categorie Auction clocks van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |