Classificatie volgens Vaughan Williams
De classificatie volgens Vaughan Williams is de klassieke indeling van de antiaritmica. Antiaritmica zijn geneesmiddelen die bedoeld zijn voor het onderdrukken van hartritmestoornissen, zoals boezemfibrilleren of boezemflutters.
Classificatie
- Klasse I: antiaritmica die vooral effect hebben op de natriumkanalen
- Klasse IA: vertraagt de actiepotentiaal en geven verlenging van de refractaire periode
- Klasse IB: vertraagt de actiepotentiaal en geven verkorting van de refractaire periode
- Klasse IC: vertraagt de actiepotentiaal en hebben geen effect op de actiepotentiaalduur
- Klasse II: antiaritmica die een remmend effect hebben op het sympathisch zenuwstelsel
- Klasse III: antiaritmica die vooral effect hebben op de kaliumkanalen
- Klasse IV: antiaritmica die de calciumkanalen beïnvloeden
Voorbeelden
- Klasse IA kinidine, disopiramide, procaïnamide
- Klasse IB lidocaïne, fenytoïne[1]
- Klasse IC flecaïnide, propafenon
- Klasse II: bètablokker
- Klasse III: amiodaron, sotalol
- Klasse IV: diltiazem, verapamil
Bronnen, noten en/of referenties
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.