VELO (badminton)

VELO begon bij de oprichting met spelen in de gymzaal van de Jozefschool in Wateringen, maar verhuisde een jaar later naar een hal van de groentenveiling in Kwintsheul. In 1971 keerde het terug naar Wateringen, waar het een eigen hal kreeg als lid van een omnisportvereniging. Het eerste team van de Zuid-Hollanders komt sinds 1979 uit in de Nederlandse eredivisie. Het promoveerde daarvoor zeven maal in de eerste twaalf jaar van haar bestaan.

De club werd in het seizoen 1984/85 voor het eerst landskampioen. Onder leiding van de teruggekeerde coach Wim Bleijenberg, versloeg een team bestaande uit Uun Santosa, Ivan Kristanto, Dennis Tjin Asjoe, Ed Romeijn, Jimmy Telwin, Hans Reith, Karin van der Valk, Astrid van der Knaap en Carol Liem BC Duinwijck in de finale in Arnhem. Het tweede team van VELO promoveerde dat jaar naar de eredivisie, waardoor de Wateringers in 1985/86 (kortstondig) met twee teams op het hoogste niveau speelden. Het 'extra' eredivisieteam bestond uit Arles Tjin Asjoe, Gwenny van Beek, Marcel Daniels, Bernadette Duindam, Paul van de Heuvel, Andri Karamoy, Jan van Rossum, Anneke Waney en Rickey Waney.

Het tweede team werd later nog verschillende malen kampioen in de op een-na-hoogste divisie, maar het was inmiddels reglementair onmogelijk met twee ploegen van een club in de eredivisie te spelen.

VELO mocht de wisselbeker voor landskampioenen definitief houden doordat het in 1988, 1989 en 1990 drie keer achter elkaar de landstitel won. Daarbij was het in de finale drie jaar aaneen de baas over wederom BC Duinwijck. Het moest vervolgens tien jaar wachten op een landskampioenschap, maar in 1999/2000 kwam dat er, nadat de Indonesische voormalig wereldkampioene Mia Audina met een Nederlander trouwde en zich bij VELO aansloot. De tot Nederlandse genaturaliseerde topspeelster hielp in 2004 en 2006 wederom bij het binnenhalen van nog twee titels.

Door wisselen van hoofdsponsor veranderde VELO in de loop der jaren enkele keren haar naam. Zo gingen de Wateringers door het leven als Kawasaki Velo (1984-86), Non smokers/VELO (1990-92), Sportline/VELO (1992-94), vanaf 1995 als Conservatrix/VELO, Van Zundert/VELO en later als Le Credit Sportif VELO.