Unicausaliteit

Unicausaliteit of monocausaliteit is het verschijnsel waarbij één bepaalde oorzaak verantwoordelijk is voor het teweegbrengen van een gevolg. De gebeurtenis of omstandigheid die optreedt is daarbij volledig toe te schrijven aan die ene oorzaak.

Unicausaliteit werd in de 17e eeuw als de meest gangbare vorm van causaliteit gezien.[1] Nu is men er echter van overtuigd dat unicausaliteit een weinig voorkomend fenomeen is, dat een bijzondere categorie vormt binnen de multicausaliteit, waar meerdere oorzaken in interactie met elkaar verantwoordelijk zijn voor het gevolg.

Een voorbeeld van unicausaliteit is de zwaartekracht die an sich verantwoordelijk is voor het vallen van een appel.

Empirische problemen

Inmiddels is men reeds afgestapt van het idee dat monocausaliteit wetenschappelijke theorieën kan ondersteunen. Het is empirisch immers onmogelijk, zelfs in een experimentele setting, om met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te stellen dat één oorzaak (X) verantwoordelijk is voor een welbepaald gevolg. Andere onbekende, niet-gemeten variabelen kunnen altijd mede verantwoordelijk zijn voor veranderingen in Y (afhankelijke variabele, oorzaak). De determinatiecoëfficiënt van theorieën die een monocausaal verklaringsmodel hebben, ligt dan ook zeer laag.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.