Trialmotor

Een trialmotor is een motorfiets die wordt gebruikt in de trialsport.

Kenmerkende eigenschappen zijn: een laag gewicht; een grote bodemvrijheid; vrijwel altijd een lichte tweetaktmotor van 125- tot 300 cc; slechts een rudimentair zadel; dikke banden met een lage bandenspanning.

De meest bekende merken zijn tegenwoordig GasGas, Beta, Sherco, Scorpa en Honda Montesa. Tot de jaren 1970 waren het voornamelijk Britse eencilinders die de dienst uitmaakten, waaronder BSA, Matchless, Greeves, en later kwamen merken als Bultaco, Ossa, Montesa, Honda en Yamaha.

Ontwerp

De motorfietsen zijn speciaal ontworpen voor de trialsport. Hier is het de bedoeling een hindernissenparcours af te leggen zonder met de voeten aan de grond te komen. Deze hindernissen kunnen indrukwekkende, meer dan manshoge voorwerpen zijn zoals kolossale boomstammen, rotsblokken, vrachtwagens, stapels pallets en nog veel meer. Een kundige trialrijder is in staat om met zijn motor enkele meters tegen loodrechte muren omhoog te rijden. De draaicirkel is zo klein dat de motor om zijn eigen achteras heen kan rijden zonder dat het achterwiel van zijn plaats komt. De motor kenmerkt zich door zijn minimale ontwerp welke in het midden diep doorzakt terwijl hij zeer hoog op zijn poten staat. Zo is er niet of nauwelijks sprake van een zadel en lijkt het vooral een motorblokje op wielen te zijn. Het benzinetankje heeft vaak maar een inhoud van 1 of 1.5 liter, ruim voldoende voor een complete wedstrijd.

Motor

Veel vermogen hebben de motoren niet, 17 pk is al heel veel. Maar alles draait hierbij om een zeer groot koppel die de motor erg sterk maakt. Ook moet een trialmotor zeer goed stationair kunnen lopen en blijven lopen. Het zijn ook geen zware motoren en meestal tweetakt motoren. De cilinderinhoud is verdeeld in 50 en 80 cc voor de jeugd en 125, 250, 300 of 350 cc voor volwassenen. Wedstrijden worden niet per cilinderinhoud gereden zoals bij motorracen en motorcross heel gewoon is. Sommige merken kunnen dus ook 300 cc hebben of 280 cc. Een trialmotor boven de 350 cc is vrij zeldzaam. In de praktijk blijkt dat ze dan al snel te zwaar en te sterk worden waardoor de kracht van de motor niet meer goed te doseren is, een heel belangrijk punt in de trialsport.

Banden

De banden worden gemaakt van zacht materiaal, en de bandenspanning wordt bij een trialmotor laag gehouden (vaak minder dan 0,5 atm.) om de banden maximale grip te geven op stenen, rotsen en dergelijke. De grote bodemvrijheid is nodig om hindernissen te kunnen nemen.

Frame

Om het frame en blok niet te beschadigen op de hindernissen wordt de onderzijde voorzien van een dikke metalen beschermplaat. Het zadel wordt niet gebruikt. Het is vrijwel onmogelijk op een trialmotor te zitten, omdat het zadel zeer laag geplaatst is, terwijl de voetsteunen zeer hoog geplaatst zijn.

Zie de categorie Trial motorcycles van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.