Trebonianus Gallus

Gaius Vibius Trebonianus Gallus (ca. 206 - augustus 253) was van juni 251 tot augustus 253 Romeins keizer, met als medekeizers eerst Hostilianus en daarna Volusianus.

Trebonius Gallus
Kop van Trebonius Gallus (archeologisch museum van Florence)
Geboortedatum	204/206
Sterfdatum	augustus 253
Tijdvak	Crisis van de 3e eeuw
Periode	251-253
Voorganger	Decius
Opvolger	Aemilianus
Staatsvorm	Principaat
Medekeizer	Hostilianus (251) Volusianus (251-253)
Persoonlijke gegevens
Naam bij geboorte	Gaius Vibius Afinius Trebonianus Gallus
Vader van	Volusianus
Adoptievader van	Hostilianus
Romeinse keizers
Portaal    Romeinse Rijk

Trebonianus Gallus werd geboren in Perugia, trouwde met Afinia Gemina Baebiana en had twee kinderen: zoon Gaius Vibius Volusianus (de latere keizer Volusianus) en dochter Vibia Galla. Hij was in zijn carrière zowel senator als consul, en ook gouverneur van Moesia Superior, alwaar hij betrokken was in de oorlogen van Rome tegen de Goten.

In een van die oorlogen kwamen de keizers Decius en Herennius Etruscus om het leven in een slag. Het leger verklaarde na de slag meteen Trebonianus Gallus tot keizer. Deze adopteerde de andere zoon van Decius, Hostilianus, en erkende hem als medekeizer.

Omdat hij snel naar Rome terug wilde sloot Gallus een onvoordelige vrede met de Goten, die hun buit mochten houden en bovendien elk jaar een geldsom van Rome ontvingen. Eenmaal in Rome bleek daar echter de pokken uitgebroken, waar Hostilianus aan bezweek. Gallus benoemde toen zijn zoon Volusianus tot medekeizer.

Hoewel Gallus de bevolking van Rome hielp door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat alle slachtoffers van de epidemie begraven werden, zelfs als ze dat niet konden betalen, lijkt het erop dat hij verder besluiteloos was en geen geweldig heerser. Zo veroverden de Perzen grote gebieden aan de oostgrens van het rijk: Armenia en Syria. Gallus deed hier niets aan.

Aemilius Aemilianus, de nieuwe gouverneur van Moesia Superior, weigerde tribuut te betalen aan de Goten en versloeg ze op het slagveld. Zijn troepen verklaarden hem prompt tot keizer en marcheerden naar Rome. Gallus en Volusianus probeerden hem nog te stoppen met een inderhaast geformeerd leger, maar toen dat leger hoorde dat Aemilianus al zeer dichtbij was, muitte het en vermoordde het de twee keizers.