Ton-klassen

Aanpassing van de regel in 1901

De Godinet-meetwijze werd in 1892 aangenomen door de "Union des yachts français", en werd snel door andere Europese landen (continentaal) overgenomen. De meetwijze neemt naast de afmetingen van de romp ook het zeiloppervlak mee in de berekening. De meetwijze werd ontwikkeld door Auguste Godinet.

${\displaystyle T={\frac {(L-0.25P)\cdot P\cdot {\sqrt {S}}}{130}}}$

waar:

• L = Lengte waterlijn (LWL)
• P = Curve van de romp
• S = Zeiloppervlak
• T = Tonnage

De "Société Nautique de Genève", een van de eerste die deze meetwijze overnam, voerde in 1901 een ammendement door waardoor de gehele curve (SG) van de romp meegenomen werd. In maart 1984 werd de Godinet-meetwijze voor het eerst in de Verenigde Staten toegepast voor de bouw van 's-werelds eerste aluminium jacht: de Vendenesse.

Er zijn nog enkele jachten in gebruik die ontwikkeld werden volgens de Godinet-meetwijze:

• Bona Fide: Ontworpen door Charles Sibbick in 1898 als een 5-tonner. Het schip werd gebouwd op de "Albert Yard", in Cowes, voor J.Howard Taylor die de gouden medaille won tijdens de Olympische Spelen van 1900 in de 3-10 ton klasse.
• Calypso: Ontworpen en gebouwd in 1903 als 3-tonner

De Ton klassen waren in 1900, en vermoedelijk ook in 1896, de Olympische zeilklassen. Omdat door weersomstandigheden de zeilwedstrijden in 1896 niet doorgingen is hier vrijwel niets over bekend. In 1900 echter werden de onderstaande disciplines verzeild. De verdeling was volgens de Godinet meetwijze:

• 0.5 Ton
• 0.5 – 1 Ton
• 1 - 2 Ton
• 2 - 3 Ton
• 3 - 10 Ton
• 10 – 20 Ton
• Open klasse

• 
  De 3-tonner Phoebus II
• 
  Vanuit de kuip gezien