Titus (keizer)

Titus (Latijn: Titus Flavius Caesar Vespasianus Augustus; 30 december 39 – 13 september 81), was een Romeinse keizer van 79 tot 81. Hij was lid van de Flavische dynastie en volgde zijn vader Vespasianus op na zijn dood. Daarmee werd hij de eerste Romeinse keizer die de troon besteeg na zijn eigen vader.

Titus
Geboortedatum	39
Sterfdatum	81
Tijdvak	Flavische dynastie
Periode	79-81
Voorganger	Vespasianus (69-79)
Opvolger	Domitianus (81 - 96)
Staatsvorm	principaat
Caesar onder	Vespasianus (69-79, waarvan de eerste 3 met Domitianus)
Persoonlijke gegevens
Naam bij geboorte	Titus Flavius Vespasianus
Naam als keizer	Titus Flavius Caesar Vespasianus Augustus
Zoon van	Vespasianus en Domitilla de Oudere
Vader van	Julia Titi
Gehuwd met	Arrecina Tertulla en Marcia Furnilla
Broer van	Domitianus en Domitilla de Jongere
Romeinse keizers
Portaal    Romeinse Rijk

Titus werd, dankzij de militaire successen van zijn vader, opgevoed aan het hof samen met Britannicus, de zoon van Claudius. Toen Britannicus vermoord werd door Nero zat Titus naast hem. Hij zou van het gif gedronken hebben, waarna hij een lange tijd ziek is geweest.

Voordat hij keizer werd, verwierf hij bekendheid als militair commandant van Legio XV Apollinaris, dienend onder zijn vader in Judea tijdens de Joodse Oorlog. De campagne kwam abrupt tot een einde met de dood van keizer Nero in 68, waarna Vespasianus de keizerlijke macht voor zichzelf opeiste tijdens het Vierkeizerjaar. Toen Vespasianus tot keizer werd uitgeroepen op 1 juli 69, werd Titus belast met de verantwoordelijkheid voor het beëindigen van de Joodse opstand. In 70 belegerde hij met succes Jeruzalem en vernietigde de stad en de Tempel van Jeruzalem. Voor deze prestatie werd hij beloond met een triomftocht; de Boog van Titus herdenkt zijn overwinning tot de dag van vandaag.

Onder de heerschappij van zijn vader, verwierf Titus bekendheid in Rome omdat hij diende als prefect van de Praetoriaanse Garde en omdat hij een controversiële relatie had met de Joodse koningin Berenice. Ondanks de bezorgdheid over zijn karakter, regeerde Titus met veel succes na de dood van Vespasianus in 79, en werd beschouwd als een goede keizer door Suetonius en andere eigentijdse historici. Als keizer is hij het best bekend om het voltooien van het Colosseum en om zijn vrijgevigheid in het verlichten van het lijden veroorzaakt door twee rampen, de uitbarsting van de Vesuvius van 79 en een brand in Rome in 80. Na amper twee jaar in functie, stierf Titus op 13 september 81. Hij werd vergoddelijkt door de Romeinse Senaat en opgevolgd door zijn jongere broer, Domitianus.