ThyssenKrupp

Wereldwijd zijn binnen het bedrijf ruim 160.000 mensen werkzaam in een van de volgende segmenten:

• Components Technology levert aan de automobielindustrie geïntegreerde systeemoplossingen waaronder assen, stuursystemen, veren, schokdempers en krukassen. Verder levert het segment componenten voor windturbines en bouwmaterieel. Hier waren zo'n 35.000 medewerkers actief in 2018/19.[1]
• Elevator Technology produceert liften en roltrappen voor personen en goederen. Dit segment heeft ruim 53.000 mensen in dienst en werkt vanuit 1000 vestigingen over de hele wereld.[1]
• Industrial Solutions levert ingenieursdiensten en verricht bouwwerkzaamheden voor gespecialiseerde fabrieken in de chemie- en energiesector. Andere belangrijke klanten zijn producenten van cement, mijnbouwbedrijven en de automobielindustrie. Hier zijn ook de scheepsbouwactiviteiten opgenomen van Marine Systems. De werven Blohm + Voss en Howaldtswerke-Deutsche Werft bouwen en onderhouden alleen marineschepen zoals onderzeeboten en fregatten.
• Material Services, een groothandel in materialen met 500 vestigingen in meer dan 30 landen.
• Steel Europe (staalproductie). ThyssenKrupp levert platte staalproducten aan onder andere de automobiel- en de verpakkingsmiddelenindustrie. Deze divisie produceerde in 2018/19 ongeveer 12 miljoen ton staal en telde bijna 28.000 medewerkers.[1]

ThyssenKrupp legt zich steeds meer toe op het aanbieden van geïntegreerde productie en logistieke oplossingen en op innovatieve dienstverleningsconcepten. Op deze wijze probeert ThyssenKrupp het portfolio te optimaliseren om zo de langetermijndoelstellingen van de organisatie te kunnen waarborgen.

In 2018/19 werd zo'n 30% van de totale omzet behaald in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Het aandeel van Noord-Amerika in de wereldwijde omzet is ruim 20%.[1]

De grootste aandeelhouder is de Alfried Krupp von Bohlen und Halbach Foundation in Essen. Deze stichting had eind 2013 nog 25,33% van de aandelen ThyssenKrupp in handen. In december 2013 kocht de stichting geen nieuwe aandelen in een emissie en haar belang is daardoor gedaald naar zo'n 23%.[2] In september 2019 verdween het bedrijf uit de Duitse DAX-index en verhuisde naar de minder prominente MDAX-aandelenindex.[3]

Deel van het logo

ThyssenKrupp AG is ontstaan door een fusie tussen Thyssen Stahl AG en Krupp Stahl AG. De fusieonderhandelingen begonnen in de jaren tachtig van de 20e eeuw en werden in 1999 afgerond.

Het huidige logo is het resultaat van de fusie in 1999. De boog in het logo is afkomstig van de organisatie Thyssen en de drie ringen komen van Krupp. De ringen stellen drie treinwielen voor, waarop Krupp in 1853 in Pruissen patent kreeg. De ringen werden in 1875 in Duitsland als merk geregistreerd.[6]

ThyssenKrupp wilde zijn positie op de Noord-Amerikaanse markt verstevigen en bracht in november 2005, met de instemming van het bestuur van Dofasco, een bod uit op alle aandelen van deze Canadese staalproducent. Dofasco was in 1912 opgericht, telde in 2004 zo'n 11.000 werknemers en had een omzet van 4,2 miljard Canadese dollar. Concurrent Arcelor kwam met een hoger bod en dit leidde tot een heftige biedingsstrijd, die door Arcelor werd gewonnen. Op 27 januari 2006 deed Mittal Steel een bod ter waarde van € 18,6 miljard op Arcelor.[7] Gelijk werd bekend dat ThyssenKrupp Dofasco zou overnemen voor € 4,6 miljard als het bod van Mittal op Arcelor zou slagen. Arcelor werd overgenomen door Mittal, en Mittal wilde de afspraak met ThyssenKrupp nakomen. Arcelor had echter de Canadese activiteiten ondergebracht bij een Nederlandse trustmaatschappij met de naam Strategic Steel Stichting. Zelfs een gang naar de rechtbank kon de trust niet verleiden Dofasco aan ThyssenKrupp te verkopen.[8] ThyssenKrupp besloot daarop een nieuwe fabriek in Alabama te bouwen.

In mei 2011 besloot het bedrijf, na een evaluatie van alle activiteiten, om diverse onderdelen met een totale omzetwaarde van € 10 miljard af te stoten.[9] In dit kader werden de civiele scheepsbouwactiviteiten van Blohm + Voss verkocht. In januari 2012 maakte ThyssenKrupp bekend de roestvaststaaldivisie Inoxum aan het Finse Outokumpu te verkopen. De combinatie wordt daarmee marktleider in Europa met een marktaandeel van 50%, een omzet van € 10 miljard en 18.000 werknemers. Het Duitse bedrijf trekt zich niet helemaal terug: het houdt een aandelenbelang van 29,9% in de nieuwe combinatie.[10]

Companhia Siderúrgica do Atlântico nabij Rio de Janeiro

In november 2005 besloot het bedrijf € 1,9 miljard te investeren in een staalfabriek in Brazilië, het zogenaamde Companhia Siderúrgica do Atlântico-project.[9] De lage lonen en de lokale aanwezigheid van veel ijzererts in het land waren belangrijke redenen voor deze investeringsbeslissing. Het staal zou uitgevoerd worden naar een nieuwe walserij in Alabama, waar het verder bewerkt zou worden voor de automobielindustrie. De uitwerking van deze plannen verliep dramatisch, de investeringsuitgaven voor beide fabrieken viel veel hoger uit dan verwacht, de loonkosten in Brazilië stegen fors en de marktomstandigheden verslechterden, waardoor de winstmarges veel lager uitvielen dan verwacht. In het gebroken boekjaar 2011/2012 werd 3,4 miljoen ton staal in Brazilië geproduceerd, waarvan ruim 80% werd geleverd aan de Amerikaanse fabriek.[9] (Er werken bijna 4.000 mensen voor Steel Americas.) In hetzelfde jaar werd een forse afboeking gedaan op de waarde van deze twee fabrieken van ruim € 3,5 miljard, waarmee het totale verlies in de vorige twee boekjaren voor Steel Americas uitkwam op € 7,9 miljard voor rentekosten en belastingen.[9] ThyssenKrupp wil deze activiteit afstoten. In december 2013 meldde ThyssenKrupp de verkoop van zijn staalfabriek in Alabama aan ArcelorMittal en Japanse Nippon Steel & Sumitomo Metal voor $ 1,55 miljard.[11] De kopers gaan tevens gedurende zes jaar 2 miljoen ton staal per jaar, ongeveer 40% van de capaciteit, kopen van de ThyssenKrupp fabriek in Brazilië. Voor de Braziliaanse fabriek zijn geen kopers gevonden en de onderneming heeft besloten deze te behouden.

In februari 2017 slaagde ThyssenKrupp alsnog in de verkoop van de Braziliaanse staalactiviteiten aan Ternium.[12] Ternium neemt voor € 1,5 miljard, inclusief de schulden, het bedrijf over. ThyssenKrupp lijdt op de verkoop een verlies van € 900 miljoen, maar sluit een moeizame investering, die grote verliezen heeft opgeleverd, af.[12] Ternium is een staalproducent met fabrieken in Argentinië, Brazilië en Mexico.[12]

In september 2017 besloten Tata Steel en ThyssenKrupp hun Europese staalactiviteiten samen te voegen tot één bedrijf.[13] Er komt een joint venture, waarin beide partners elk een belang krijgen van 50%, die op een later tijdstip naar de aandelenbeurs zal gaan. De joint venture zal een jaaromzet krijgen van € 15 miljard en per jaar zo’n 21 miljoen ton staal afleveren.[13] Bij Tata Steel Europe werken 21.000 mensen en bij de staaltak van ThyssenKrupp zo’n 26.000 mensen.[14] De twee verwachten zo'n 400-600 miljoen euro per jaar aan kosten te besparen, vooral door het verdwijnen van circa 4000 banen, gelijk te verdelen over de twee bedrijven.[14] In februari 2018 stemden de werknemers in de Duitse vakbond IG Metall in met een nieuwe arbeidsovereenkomst. Ze kregen een baangarantie van negen jaar en de belofte dat er al die tijd geen grote fabrieken dicht gaan.[14] Dit maakte van Duitse kant de weg vrij voor de fusie. Op 29 juni 2018 stemde de Centrale Ondernemingsraad (COR) van Tata Steel Nederland in met de fusie.[15] Voor Tata Steel Nederland is er ook een banengarantie, het houdt een eigen directie en Raad van Commissarissen en er wordt geïnvesteerd in de renovatie van de twee hoogovens op het terrein in IJmuiden.[15] De mededingingsautoriteiten in Brussel moeten de 50/50-joint venture nog goedkeuren.[15] In mei 2019 maakten de twee bekend dat de fusie niet doorgaat.[16] De Europese Commissie bleek niet van plan de fusie goed te keuren ondanks uitvoerig overleg om de bezwaren weg te nemen. Op 11 juni 2019 kwam de EC met het besluit om de fusie te verbieden.[17]

In Nederland werken circa 1200 mensen bij een van de elf bedrijven die behoren tot de ThyssenKrupp-organisatie. Het bekendste bedrijf is ThyssenKrupp Liften (voorheen De Reus Liften of De Reus Krimpen), een fabrikant van liftsystemen en roltrappen uit Krimpen aan den IJssel. Hier worden sinds 1952 liften en roltrappen geproduceerd onder de naam De Reus Liften BV.

In 1957 bouwde het bedrijf de eerste traplift in Nederland. Sindsdien is het bedrijf in zekere zin blijven groeien en in 1988 fuseerde het met het thans in Alkmaar gevestigde bedrijf Thyssen liften BV. Het verhuisde in 1993 naar de huidige locatie op industrieterrein De Stormpolder in Krimpen aan den IJssel. In 1996 werd een aparte afdeling voor trapliften opgezet onder de naam Thyssenkrupp Monoliften. De roltrappen- en liftentak gingen verder onder de naam ThyssenKrupp liften en roltrappen. In 2001 hield deze samenwerking echter op toen Thyssen-De Reus en ThyssenKrupp besloten om de liften- en roltrappentak te scheiden. Tegenwoordig zijn ThyssenKrupp Liften BV en ThyssenKrupp Monoliften BV twee aparte ondernemingen.

ThyssenKrupp Liften BV richt zich op de markt van liften en roltrappen en Thyssenkrupp Monoliften BV richt zich op de markt voor stoelliften en plateauliften. ThyssenKrupp is een liftbedrijf met installaties over de wereld. Wereldwijd nam het fabrikanten over, zoals in de VS de fabrikant Dover Elevator Co. Onder meer bedacht ThyssenKrupp het nieuwe liftsysteem Twinlift, waarbij twee aparte liftkooien in een schacht worden geplaatst.

In Nederland zorgt ThyssenKrupp Materials Nederland (TKMN) voor de verhandeling van staal, rvs en aluminium naar onder andere de metaalverwerkende industrie.

Verder heeft het bedrijf in Nederland een overslagbedrijf voor erts en kolen, Ertsoverslagbedrijf Europoort C.V. (EECV). Het bedrijf is gevestigd Rotterdam-Europoort en jaarlijkse wordt zo'n 23 miljoen ton ijzererts en 4 miljoen ton kolen overgeslagen. Veel van deze grondstoffen worden met binnenvaartschepen van een ander dochterbedrijf ThyssenKrupp Veerhaven over de Rijn naar de hoogovens en staalfabrieken van ThyssenKrupp in Duisburg vervoerd.

ThyssenKrupp beschikt in België over vier bedrijven, waar in totaal ongeveer 600 mensen werken. Het grootste bedrijf is ThyssenKrupp Liften, een fabrikant van liftsystemen, roltrappen en automatische deuren. Daarnaast heeft ThyssenKrupp Encasa een grote bekendheid door zijn aanwezigheid op de consumentenmarkt met de verkoop van trapliften, huisliften en transportliften. Naast deze afgewerkte producten, verhandelt ThyssenKrupp Otto Wolff en ThyssenKrupp Christon halffabricaten in België. ThyssenKrupp Otto Wolff levert kunststoffen en toebehoren voor diverse toepassingen in de bouw en reclamesector. ThyssenKrupp Christon levert rvs, aluminium en andere staalsoorten voor bedrijven actief in de metaalverwerkende sector.

ThyssenKrupp Christon werd begin jaren negentig opgericht als private onderneming onder de naam Christon Stainless Steel. De onderneming was gespecialiseerd in de verdeling van roestvaststalen buizen en fittingen, in het bijzonder voor de industriële pijpleidingindustrie. Eind jaren negentig kocht het Duitse bedrijf ThyssenKrupp alle aandelen van de onderneming en creëerde voor de onderneming snelle groeikansen in de voorraadhouding en verdeling van rvs-producten. In minder dan een jaar verdubbelde het personeelsbestand tot twintig personen. In 2003 vertrouwde de groep de onderneming twee nieuwe productgroepen toe (non-ferrometalen en stalen buizen), die voorheen door andere ThyssenKrupp-organisaties werden gevoerd. Ook de bedrijfsnaam veranderde in ditzelfde jaar naar Christon.

Daarna vond de overname van de firma Laser Works plaats, die gespecialiseerd is in laserbewerkingen van staal, rvs en non-ferro. De fusie, daterend van september 2007, bezegelde de organisatie met de nieuwe naam ThyssenKrupp Christon en liet het personeelsbestand aangroeien tot 60 medewerkers. Een belangrijke stap in de groei van deze onderneming was de fusie met het voormalig ThyssenKrupp Materials Belgium in 2010. Door deze uitbreiding verhandelt ThyssenKrupp Christon ook gereedschapsstaal, constructiestaal, walsstaal en metalen voor de luchtvaartindustrie. Gelijktijdig met deze overname investeerde ThyssenKrupp Christon in twee nieuwe productlijnen: special alloys en fluid power behoren sindsdien ook tot het assortiment. Door dit brede scala aan producten werken er momenteel een honderdtal medewerkers bij ThyssenKrupp Christon.

• In 2007 kreeg een kartel van liftenfabrikanten dat opereerde in Nederland, België, Luxemburg en Duitsland een boete van € 992 miljoen van de Europese Commissie. Thyssen-Krupp kreeg de hoogste boete van € 480 miljoen, omdat het bedrijf al eerder was beboet wegens deelname aan een illegaal kartel.[18] De liftenfabrikanten spraken vooraf af wie bij een order voor nieuwe liften de laagste inschrijver zou zijn en dus het werk zou krijgen. In 2011 werd de boete verlaagd naar € 320 miljoen.
• ThyssenKrupp heeft de contracten met drie van haar bestuurders, Olaf Berlien, Edwin Eichler en Jurgen Claassen, per eind 2012 ontbonden. Het bedrijf reageerde daarmee op een reeks beschuldigingen van corruptie en boetes voor verboden prijsafspraken op het gebied van liften. Door die zaken werden vraagtekens geplaatst bij de "leiderschapscultuur" binnen het bestuur.[19]

• Thyssenkrupp.com (Officiële website)
• ThyssenKrupp Liften Capelle a/d IJssel
• ThyssenKrupp Christon in België
• ThyssenKrupp Encasa
• ThyssenKrupp Trapliften
• ThyssenKrupp Huisliften
• ThyssenKrupp Platformliften

Zie de categorie ThyssenKrupp van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.