Theudowald

Theudowald (circa 533 - 555[1]) was koning van Austrasië van 548 tot aan zijn dood in 555.

Theudowald
~533555
Koning van Austrasië
Periode548555
VoorgangerTheudebert I
OpvolgerChlotar I
VaderTheudebert I
MoederDeoteria
DynastieMerovingen

Hij werd rond 533 geboren als zoon van Theudebert I, koning van Austrasië, en diens echtgenote Deoteria.[2] Na de dood van zijn vader in 547 werd hij koning van Austrasië, al werd er een voogd aangesteld.[3] Hij trouwde met Waldrada, de dochter van Wacho, de koning van de Longobarden.[4] Zij was de zus van zijn stiefmoeder Wisigarda. In de strijd om de macht in het noorden van Italië had hij minder succes dan zijn vader. Een veldtocht in 553 naar dit gebied mislukte. Kort hierna werd hij ernstig ziek en raakte hij verlamd vanaf zijn middel.[5] Volgens de geschiedschrijver Gregorius van Tours kondigden vele tekenen de dood van de koning aan. In 555 overleed Theudowald op 22-jarige leeftijd.[1] Omdat zijn huwelijk met Waldrada kinderloos was gebleven, volgde zijn grootoom Chlotarius I hem op als koning van Austrasië (én gans Frankenland).[5]

Voorouders

Voorouders van Theudebert I
Overgrootouders Clovis I (466-511)

Clothilde (480-545)
Sigismund van Bourgondië (-524)

Ostrogotho (-)
? (-)

? (-)
? (-)

? (-)
Grootouders Theuderik I (485-533)

Suavegotta (495-549)
? (-)

? (-)
Ouders Theudebert (501-547/48)

Deoteria (-)
Theudebert (533-555)

Noten

  1. Marius van Avenches, Chronica 555 (= MGH Auct. ant. XI, p. 236.). Vgl. Gregorius van Tours, IV 9, p. 203 [stierf in zijn zevende regeringsjaar].
  2. Hij werd vermoedelijk geboren na het huwelijk van zijn ouders in 533 (Gregorius van Tours, III 27, p. 185). Zie: C. Cawley, FRANKS, MEROVINGIAN KINGS, fmg.ac (2006-2011).
  3. Agathias Scholastikos, Historiae I 13, Gregorius van Tours, III 37. Gekroond in Metz in 548: Marius van Avenches, Chronica 548 (= MGH Auct. ant. XI, p. 236.).
  4. Origo Gentis Langobardorum 4 (= MGH SS rer Lang I, p. 4.), Historia Langobardorum Codicis Gothani 4 (= MGH SS rer Lang I, p. 9.), Paulus Diaconus, Historia Langobardorum I 21 (= MGH SS rer Lang I, p. 59.), Gregorius van Tours, IV 9 (p. 202.), Herman van Reichenau, Herimanni Augiensis Chronicon 553 (= MHG SS V, p. 88.).
  5. Gregorius van Tours, IV 9 (p. 203).

Referenties

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.