Theodo II

Theodo II van Beieren (ca. 630 - na 700) was hertog van Beieren vanaf ongeveer 680.

Beieren in de Frankische tijd

Theodo speelt een belangrijke rol in de opbouw van de Beierse staat. Hij kiest Regensburg als hoofdstad en begint de opbouw van een eigen Beierse kerk. Hij creëert bisdommen en stuurt zendelingen door geheel Beieren: de heiligen Rupert van Salzburg, Erhard, Emmeran en Corbinianus. In 702 biedt hij onderdak aan de Longobardische troonpretendent Ansprand en zijn zoon Liutprand. Daarna verdeelt hij het bestuur van Beieren onder zijn vier zonen: Theudebert (ook Theodo III van Beieren), Theudebald, Tassilo en Grimoald. Zelf kiest hij Salzburg als residentie.

De naamgeving van de Beierse hertogen is zeer verwarrend:

• Er zijn drie legendarische hertogen met de naam Theodo, die in de zesde eeuw zouden hebben geregeerd.
• De vader van Theodo wordt in sommige bronnen ook Theodo genoemd. Daarmee wordt deze Theodo zowel als Theodo I, Theodo II, Theodo IV of Theodo V genummerd.
• Sommige bronnen zien deze Theodo en zijn zoon Theudebert (Theodo III) als dezelfde persoon.

Volgens de legende was zijn dochter Uta zwanger van een onbekende minnaar en was zij bang voor de woede van haar vader en broers. Daarom bood de zendeling Emmeran aan om de schuld op zich te nemen, omdat hij toch naar Rome zou reizen. Toen Uta gedwongen werd om de naam van haar minnaar te noemen, noemde ze inderdaad de naam van Emmeran. Daarop achtervolgde Lantpert, een van haar broers, de zendeling en doodde hem.

Theodo was getrouwd met Folchaid. Naast Theudebert, Theudebald, Tassilo, Grimoald, Lantpert en Uta, hadden ze vermoedelijk nog een onbekende dochter die trouwde met hertog Gotfried van de Allemannen. Haar zoon Odilo van Beieren werd later hertog.