The Ikettes

De oprichting van het zangtrio is eng verweven met Fool In Love (1960), de eerste single van Ike & Tina Turner, die in de nazomer een grote hit werd. Om deze productie live aan te bieden, stelde Ike Turner een backup-trio samen. Per slot van rekening had de soulster Ray Charles toen met zijn background-trio The Raelettes grote successen. Tot de eerste bezetting van The Ikettes behoorden Robbie Montgomery, Venetta Fields en Jessie Smith.

The Ikettes combineerden moeilijke en aanstekelijke danschoreografie met hun zang. Het meidentrio met lange haren, minirokken en hoge hakken, deden het goed bij het publiek. Als toegevoegde waarde in het gevoel, zag Ike Turner het niet zitten om de groep slechts als achtergrondgroep te presenteren. Hij bracht ze uiteindelijk als zelfstandige act uit bij een ander label. Met Dolores Johnson als eerste zangeres (en Tina Turner in de achtergrond) bereikte de single I'm Blue (The Gong Gong Song) in het voorjaar van 1962 de 19e plaats van de popcharts. Voor de "Ike & Tina Turner Revue" was dat het belangrijkste succes sinds Fool In Love. De hiphop-groep Salt-n-Pepa haalden in 1993 gedeelten uit I'm Blue voor hun hit Shoop. Om deze reden bezat Ike Turner rechten aan Shoop als componist en songwriter.

Op meerdere labels verschenen in de daaropvolgende periode enkele singles zoals Troubles On My Mind, Heavenly Love en Prisoner Of Love. Het succes van de eerste titels kreeg echter geen vervolg. The Ikettes ontwikkelden zich tenslotte tot een soort draaideur-werkagentschap voor sessie-zangeressen, zoals het web-fanzine "Girl Group Chronicles" over deze tijd schertst. Desondanks beloofde de Turner-revue een regelmatig inkomen.

De situatie veranderde zich in 1965 abrupt. De door de bluesmuziek van de zwarte artiesten geïnspireerde popartiesten storten zich met de Britse invasie op de Verenigde Staten, waarvan ook de daar levende zwarte muzikanten zouden profiteren, dus ook The Ikettes. Peaches 'n' Cream (1965) lukte de sprong in de top 40 en nog in hetzelfde jaar volgden verdere hits met (He's Gonna Be) Fine, Fine, Fine en I'm So Thankful. Hun stijl zou zijn invloed doen gelden bij meerdere grootheden van de popmuziek, waaronder ook Mick Jagger van The Rolling Stones, bij wie The Ikettes in 1966 en 1969 als voorgroep optraden bij hun toernees. Tijdens deze periode schreef Phil Spector de song River Deep, Mountain High voor Tina Turner. Het gevolg was dat Ike Turner Tina weer op de voorgrond plaatste en zijn revue weer nieuw leven wilde inblazen, met instemming van The Ikettes.

The Ikettes waren gefustreerd. Ze hadden geen tantième gekregen voor hun hits. Ze werden betaald als normale revue-leden. Daarop verlieten ze Ike Turner, die hen daarop verbood om verder als Ikettes op te treden. Dus probeerden ze als The Mirettes nog enkele jaren hun geluk, echter tevergeefs, zodat de oorspronkelijke Ikettes zich in 1970 ontbonden.

Ike Turner gebruikte de in het verleden zo succesvolle productnaam Ikettes weer. De nieuwe Ikettes konden de glorietijd na Tina Turner niet meer evenaren. Ook een nieuwe sprong in de charts konden ze niet meer waarmaken.

Een episode van de nieuwe Ikettes is desondanks noemenswaardig. In maart 1973 maakten Frank Zappa en zijn The Mothers of Invention gebruik van een toernee-onderbreking om nieuwe nummers op te nemen in de Bolic Sound-studio van Ike en Tina Turner. Zappa was in ieder geval verbaasd dat hij The Ikettes voor enkele geluidssporen achtergrondmuziek kreeg toegewezen. En over de oplage van Ike Turner pas echt. Geen van de zangeressen, inclusief Tina, kreeg per geluidsspoor niet meer dan 25 dollar. Zelfs een erkenning voor Tina en The Ikettes op de latere Zappa-albums werd verboden door de studio-eigenaar.

De zangpassages waren ongewone, moeilijke muzikale kost voor de drie Ikettes-dames, maar Tina Turner had die problemen niet. Ze vond, dat ze deze passages met gesloten ogen en een bezemsteel in haar achterste kon zingen, toen ze de koorpassages van de song Dirty Love had gehoord. Na een repetitie stond de opname op tape. Tina Turner en de nieuwe Ikettes zijn te horen op de albums Over-Nite Sensation en Apostrophe.

De geschiedenis van de nieuwe Ikettes eindigde in 1976, toen de wegen van Ike en Tina zich scheiden. In 2006 trad Lyrica Garrett, een van de Ikettes, in Duitsland samen op met Ike tijdens de "Nokia Night of the Proms".