The Flesh Eaters

The Flesh Eaters werden in de herfst van 1977 opgericht door punkdichter Chris Desjardins, een zanger die bekendstaat om zijn morbide lyrische thema's, als een experimenteel bijproject met tijdelijke artiesten van andere grote Los Angeles-bands, waaronder John Curry , Dennis Walsh en Scott Lasken van de Flyboys, Tito Larriva van de Plugz, Stan Ridgway van Wall of Voodoo, John Doe en drummer DJ Bonebrake van X, Dave Alvin en Bill Bateman van de Blasters en Steve Berlin van de Blasters en van Los Lobos. Het geluid van de band was een samensmelting van punkrock, roadhouse blues, rockabilly en jazz.

Hun eerste optreden was op 21 december 1977 in het Masque in Los Angeles.

De eerste publicatie van The Flesh Eaters was de 7-inch ep uit 1978, getiteld Flesh Eaters (ook bekend als Disintegration Nation). De inspanning werd geproduceerd door Randy Stodola en Desjardins en uitgebracht door Upsetter Records. Drie leden van de Flyboys hebben meegeschreven aan dit eerste album. Het eerste volledige album No Questions Asked van de band werd in 1980 uitgebracht, ook bij Upsetter. De band woog ook drie nummers op de Upsetter-compilatie Tooth and Nail uit 1979, samen met de Germs, U.X.A., The Controllers, Negative Trend en Middle Class. Al dit vroege materiaal is opnieuw uitgegeven als bonustracks, samen met hun debuut-ep en drie niet eerder uitgebrachte demo-opnamen, op de geremasterde cd-publicatie van 2004 van No Questions Asked bij Atavistic Records.

Hun volgende, meest geprezen album A Minute to Pray, a Second to Die, bevatte een echte supergroep van het Los Angeles circuitmuzikanten, met zanger Chris Desjardins vergezeld door Dave Alvin (The Blasters) op gitaar, John Doe (X) basgitaar, Steve Berlin (Los Lobos) op saxofoon, met DJ Bonebrake (X) en Bill Bateman (The Blasters) die percussietaken delen. In zijn recensie over Allmusic stelt Patrick Kennedy: Een klassiek album met trashy-noir duisternis, seamy Hollywood dreck, campy blues horror en door Stax beïnvloede, uitgeklede gitaarpunk, ... A Minute to Pray, a Second to Die levert echt wat het belooft: eenvoudige, directe, vroege Los Angeles punk met wortelsmaak. Gevraagd naar zijn eigen band met de band in december 1983, herinnerde John Doe van X zich dat hij al heel lang een vriend van Desjardins was die in tijdelijke dienst was geroepen.

In het najaar van 1981 probeerde Desjardens de band permanent op te richten. Na een X-show op 2 september 1981 werd Desjardins door John Doe en Exene Cervenka aan gitarist Don Kirk voorgesteld. Kirk speelde het instrument al 16 jaar, maar had nog nooit deel uitgemaakt van een band. Andere leden werden snel toegevoegd, waaronder Robyn Jameson (bas) en Steve Berlin (saxofoons). Het vijfde lid van de band, drummer Chris Wahl, werd gevonden via een prikbordadvertentie in een platenwinkel genaamd Vinyl Fetish. De trainingen begonnen in november 1981 met de eerste show die op 21 december van datzelfde jaar werd gespeeld. Deze permanente band bracht in 1982 het derde album van Flesh Eaters, Forever Came Today, uit bij Ruby Records. Dit werd gevolgd door het album A Hard Road to Follow in 1983. Gedurende deze tijd hebben ze een nummer bijgedragen aan de Return of the Living Dead soundtrack.The Flesh Eaters ontbonden uiteindelijk in 1983. Een album met de grootste hits, Destroyed by Fire, werd echter uitgebracht door SST Records in 1987 en het live-album Flesh Eaters Live werd uitgebracht bij Homestead Records in 1988.

Desjardins speelde tot 1988 met zijn nieuwe band, de Divine Horsemen. In 1989 nam Desjardins een lp op met de eenmalige band Stone By Stone. Kort daarna veranderden ze hun naam terug naar The Flesh Eaters. Ze bleven optreden aan de westkust en brachten in 1990 een tweede album met de grootste hits uit bij SST Records, getiteld Prehistoric Fits - Flesh Eaters Greatest Vol. 2. De volgende drie jaar brachten The Flesh Eaters nog drie albums uit bij SST Records: Dragstrip Riot (1991), Sex Diary of Mr. Vampire (1992) en Cruicified Lovers in Woman Hell (1993). Alle drie deze albums zijn geproduceerd door Chris D en bevatten de muzikanten Wayne James, Glenn Hays, Ray Torres, Texas Terri Laird, Juanita Myers, Christian Free, Stuart Lederer en Madonna M. Gedurende deze periode verschenen ze ook op de compilatie van 1991 Gabba Gabba Hey: A Tribute to the Ramones bij Triple X Records.

The Flesh Eaters stopten met optredens in het voorjaar van 1993. Sindsdien heeft Desjardins met tussenpozen opgetreden met een verscheidenheid aan muzikanten onder deze naam. In 1999 bracht de band Ashes of Time uit bij Upsetter Records (geproduceerd door Chris D. en Robyn Jameson). Het meest recente Flesh Eaters-album Miss Muerte werd in 2004 uitgebracht bij Atavistic Records en geproduceerd door Chris D. Dit label heeft ook No Questions Asked en Hard Road to Follow opnieuw uitgebracht. In februari 2006 werd aangekondigd dat de originele Flesh Eaters verschillende liveshows zouden uitvoeren, waaronder drie shows in Californië en één in Engeland. In 2019 bracht The Flesh Eaters I Used to be Pretty uit. Tim Hinely van Dagger zegt dat dit album klinkt als een natuurlijke opvolger van A Minute To Pray, hoewel het bijna 40 jaar later werd opgenomen. Op een aantal van de nummers die op eerdere platen verschenen, zegt hij: laat je er niet van weerhouden, want de band blaast echt de nummers nieuw leven in die om te beginnen levendig waren.

• 1978: Flesh Eaters, Upsetter Records – 7-inch ep
• 1980: No Questions Asked, Upsetter Records – debuutalbum
• 1981: A Minute to Pray, a Second To Die, Ruby Records/Slash Records, Superior Viaduct (2014 reissue)
• 1982: Forever Came Today, Ruby Records/Slash Records Expanded Music, Italië; Superior Viaduct (2016 reissue)
• 1982: American Youth Report (compilatie), Enigma Records
• 1983: A Hard Road to Follow, Upsetter Records
• 1987: Destroyed by the Fire – The Flesh Eaters’ Greatest Hits, SST Records
• 1988: Flesh Eaters Live, Homestead Records
• 1990: Prehistoric Fits – Flesh Eaters Greatest Vol. 2, SST Records
• 1991: Dragstrip Riot, SST Records
• 1991: I don't wanna go down to the basement van Gabba Gabba Hey: A Tribute to the Ramones, Triple X records.
• 1992: Sex Diary of Mr. Vampire, SST Records
• 1993: Crucified Lovers in Woman Hell, SST Records
• 1999: Ashes of Time, Upsetter Records
• 2004: Miss Muerte, Atavistic Records
• 2019: I Used To Be Pretty, Yep Roc Records

• The Wedding Dice