Tagea Brandt

Brandt werd op 17 maart 1847 in Kopenhagen geboren als Tagea Rovsing. Haar vader, Kristen Rovsing, was politicus en directeur van een elitaire privéschool voor jongens en mannen. Haar moeder, Marie Rovsing-Schack, was een actief voorvechtster van vrouwenrechten, en bestuurslid van de Dansk Kvindesamfund (het Deense vrouwenverbond, 's werelds oudste vrouwenrechtenorganisatie).

Tagea Rovsing was het oudste kind van het gezin en had een broer (Niels, 1850) en een zus (Estrid, 1853). Ze ging naar de 'Døtreskolen af 1791' in Kopenhagen, de oudste en een van de weinige meisjesscholen in Denemarken. Toen ze 14 was werd ze door haar ouders naar Parijs gestuurd om daar Frans te leren. Met haar vriendin Sophie Alberti, richtte ze in 1872 de Kvindelig Læseforening (vrouwenleesclub) op, waarvan ze van 1877-1880 secretaris was, en Sophie voorzitter. Haar moeder en haar zus werden ook lid van deze club.

In 1881 trouwde Tagea Rovsing met de Deense industrieel Vilhelm Brandt (1854–1921), die ze tien jaar eerder had leren kennen. Hij was samen met zijn broer eigenaar van een textielfabriek en -ververij in Odense, een familiebedrijf sinds 1744.[1]

In 1882, een half jaar na haar bruiloft, stierf ze aan een ongeneeslijke bloedziekte. Haar man zou daar nooit meer overheen komen. Tagea ligt begraven op Assistens Kirkegård in Odense.

Ter nagedachtenis aan zijn vrouw stelde haar weduwnaar in 1905 het 'Tagea Brandt Rejselegat' (reislegaat) in.[2] Deze Deense prijs wordt sinds 1924, een paar jaar na de dood van Vilhelm, jaarlijks op haar geboortedag (17 maart) in de vorm van een beurs toegekend aan doorgaans 2-3 vrouwen die een significante bijdrage hebben geleverd aan wetenschap, literatuur of kunst.[3] Heden ten dage is het een van de grotere cultuurprijzen die in Denemarken worden toegekend.