Sub Signo Libelli

De pers was gevestigd in een boerderij in Geesbrug in Drenthe. Deze handdrukpers wordt algemeen beschouwd als de belangrijkste van na de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Tussen 1974 en 2010 verschenen 289 uitgaven. Deze uitgaven zijn uitgebreid beschreven door de bibliograaf Ronald Breugelmans in 1983, 1999 en 2013.[1]

In mei 2012 werd de pers overgebracht van Geesbrug naar Gouda, op initiatief van Pieter Stroop, waarmee een definitief einde kwam aan de pers Sub Signo Libelli. Met de pers begon de start van de Drukkerswerkplaats Gouda, die Sub Signo Leonis als drukkersmerk ging voeren - een naam verzonnen door Kleis zelf.

Kleis heeft enkele belangrijke werken in eerste druk uitgegeven. Daartoe behoren de in opdracht geschreven dichtbundel Capriccio van Gerrit Komrij, veel werk van de dichter Peter Heringa (van wie hij later ook het volledig dichtwerk zou verzorgen)[2] maar ook een tot dan ongepubliceerd romanfragment van Louis Couperus: Zijn aangenomen zoon.[3] Daarnaast heeft hij ook geregeld werk gedrukt van Frédéric Bastet, Boudewijn Büch en James Purdy.

• R. Breugelmans, 107 maal Sub Signo Libelli. Een bibliografie van de pers, zomer 1974 - oktober 1983. Met uittreksels uit het logboek van de pers tot eind 1980 door Ger Kleis en een inleiding van Rudi Ekkart. Utrecht, Reflex, 1983.
• R. Breugelmans, Het zegel van de libel. Sub Signo Libelli bevattende een bibliografie van de pers najaar 1983 - februari 1999. Amsterdam/Den Haag, De Buitenkant/Museum van het Boek, 1999.
• R. Breugelmans, Paul van Capelleveen en André Swertz, De laatste loodjes. De uitgaven van Sub Signo Libelli 1999-2010. Utrecht/Amsterdam, André Swertz & Cie./De Buitenkant, 2013.

• Sub Signo Leonis