Stéphane Brizé

Stéphane Brizé werd geboren in 1966 in Rennes en volgde studies aan het Institut universitaire de technologie. Brizé verhuisde naar Parijs waar hij zijn carrière startte in het theater en bij de televisie. In 1993 begon hij korte films te maken en in 1999 realiseerde hij zijn eerste speelfilm Le Bleu des villes.[1] In 2010 behaalde hij (samen met Florence Vignon) de César voor beste bewerkt script voor de film Mademoiselle Chambon. In 2013 kreeg Brizé twee Césarnominaties voor de film Quelques heures de printemps (beste origineel script en beste regie).

• Bleu dommage (acteur, scenario, regie) (korte film, 1993)
• Ada sait pas dire non (acteur) (korte film, 1995)
• Au petit Marguery (acteur, 1995)
• L'oeil qui traîne (regie, scenario) (korte film, 1996)
• Le Bleu des villes (regie, scenario) (1999)
• Le premier pas (scenario) (korte film, 1999)
• Nos vies heureuses (acteur, 1999)
• Je ne suis pas là pour être aimé (regie, scenario) (2005)
• Entre adultes (regie, scenario, producent) (2006)
• Le Nouveau Protocole (acteur, 2008)
• Mademoiselle Chambon (regie, scenario) (2009)
• Quelques heures de printemps (regie, scenario) (2012)
• La Loi du marché (regie) (2015)
• Une vie (regie) (2016)
• En guerre (regie, scenario) (2018)

De belangrijkste:

• (en)  Stéphane Brizé in de Internet Movie Database