Stefanus I van Beieren
Stefanus I (Landshut, 14 maart 1271 - aldaar, 10 december 1310) was de jongste zoon van hertog Hendrik XIII van Beieren en Elisabeth van Hongarije. Samen met zijn broers Otto en Lodewijk volgde hij in 1290 zijn vader op als hertog van Neder-Beieren. In 1290 werd hij ook tot aartsbisschop van Salzburg verkozen, maar de Curie weigerde deze verkiezing te bevestigen. Stefanus I was een heftig tegenstander van de Habsburgers en stierf in 1290 in een oorlog tegen Frederik van Oostenrijk.
Stefanus I
| ||
| 1271-1310 | ||
| Hertog van Neder-Beieren | ||
| Periode | 1290-1310 samen met Otto III en Lodewijk III | |
| Voorganger | Hendrik XIII | |
| Opvolger | Hendrik XIV + Otto IV | |
| Vader | Hendrik XIII van Beieren | |
| Moeder | Elisabeth van Hongarije | |
Stefanus was in 1297 gehuwd met Judith van Schweidnitz (-1320), dochter van hertog Bolko I van Schweidnitz, en werd vader van:
- Agnes (1301-1316), non in klooster Seligenthal te Landshut
- Beatrix (1302-1360), in 1321 gehuwd met graaf Hendrik III van Gorizia (-1323)
- Hendrik XIV van Beieren (1305-1339)
- Elisabeth, gehuwd in 1325 met hertog Otto van Oostenrijk (1301-1339)
- Otto IV van Beieren (1307-1334).
Referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Stephan I. (Bayern) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.