Steenkolenmijn Valkenburg

De Steenkolenmijn Valkenburg in de Limburgse stad Valkenburg aan de Geul is een levensecht gereconstrueerde steenkolenmijn door onder andere het plaatsen van materialen en machines uit de gesloten steenkoolmijnen. Ze is gesitueerd in een deel van de oude mergelgroeve de Daalhemergroeve. De ingang is aan de Daalhemerweg.

Steenkolenmijn Valkenburg
LocatieValkenburg
Coördinaten50° 51 NB, 5° 50 OL
Themamijnbouw
Website
Portaal    Kunst & Cultuur
Ingang museum

Tegenover de Steenkolenmijn ligt de Roebroekgroeve.

Geschiedenis

In 1916 werd op initiatief van Emile Caselli een bezoekersmijn gemaakt in een oude door blokbrekers ontgonnen mergelgroeve in het toeristenstadje Valkenburg. De achtergrond hiervan was dat de toen nog werkende kolenmijnen in Limburg veel aanvragen kregen voor bezoeken ondergronds, maar deze niet konden inwilligen omdat het daar te gevaarlijk was voor bezoekers. Op 21 juli 1917 werd de Steenkolenmijn Valkenburg geopend. Met hulp van het Staatstoezicht op de Mijnen werden steeds de nieuwste en modernste technieken uit de Nederlandse mijnen toegevoegd aan de presentatie in het museum. Vooral in de jaren 70 van de 20e eeuw, na de sluiting van de Nederlandse steenkoolmijnen, werd het museum aanzienlijk uitgebreid.

Rondleiding en museum

De bezoeker begint de rondleiding in een filmzaal waar een oude promotiefilm, opgenomen op Staatsmijn Emma, De mannen van de 546, wordt vertoond. Dit is een film die het dagelijkse werk van mijnwerkers toont zoals zich dat 546 meter onder de grond afspeelde. In de film worden verder de technieken om steenkool te winnen uitgelegd en getoond. Na afloop van de film worden de bezoekers opgehaald door een van de ex-mijnwerkers om de mijn in te gaan. Hier krijgt men een rondleiding van ongeveer één uur waarin het werk dat de mijnwerkers verrichtten wordt uitgelegd, o.a. door de uit ervaring sprekende gids en door middel van demonstraties van machines die vroeger in de mijnen gebruikt zijn.

Naast de rondleiding in de mijn kan een bezoek gebracht worden aan het museum, waar fossielen uit het krijt en carboon te zien zijn, en mijnmateriaal zoals onder andere de schiethouwer en de mijnmeters. Ook zijn er diverse mijnlampen te zien. Het topstuk van de fossielencollectie is een 185 centimeter lange onderkaak van een Mosasaurus.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.