Stapelglas

Stapelglas is een aanduiding voor diverse soorten bierglazen die gemeen hebben dat ze makkelijk stapelbaar zijn.

Zelfs als glazen taps toelopen, wil dat niet zeggen dat ze makkelijk stapelbaar zijn. Het is namelijk vaak moeilijk om ze zonder problemen van de stapel af te nemen. Conische glazen zoals vaasjes hebben immers de neiging om zich in elkaar vast te klemmen. Stapelglazen kennen dit probleem niet. Het voordeel van stapelglazen is dus dat ze makkelijk, zonder beschadigingen, van de stapel af te nemen zijn.

Tot in de jaren tachtig was in Nederland een stapelglas populair waarvan de doorsnede halverwege sterk toeneemt. De rand, of 'kraag', die hierdoor in de vorm van het glas ontstaat komt te rusten op de opening van het onderliggende glas. Het glas rust hierdoor op het onderliggende glas in plaats van dat het zich erin vastklemt. In België wordt een stapelglas zo goed als nooit gebruikt.

Een recentere oplossing voor het afklemprobleem is een stapelglas dat sterk lijkt op een vaasje. Het verschil is dat het onderste deel van het glas een dikkere wand heeft. Hierdoor ontstaat aan de binnenkant van het glas een richel waarop de bodem van het bovenliggende glas komt te rusten.

Door dit verschil zijn stapelglazen makkelijker van de stapel te nemen en ze raken dus minder snel beschadigd.

Het is gebruikelijk om stapelglazen alleen te gebruiken voor pils of andere bieren van lage gisting. De inhoud ligt meestal tussen de 20 en 33 cl.