Standaard Duits
Standaard Duits (Duits: Standarddeutsch, Hochdeutsch, en in Zwitserland Schriftdeutsch) is een gestandaardiseerde wijze van de Duitse taal, zoals deze in formele teksten wordt gebruikt, alsmede voor communicatie tussen de verschillende Duitse dialectgebieden.
Geschiedenis
Toen Maarten Luther in de zestiende eeuw de bijbelvertaling in het Duits maakte, legde hij de basis voor het Standaard Duits.[1] In die tijd werden er in Duitsland nog verschillende dialecten gesproken, en zijn bijbelvertaling bracht de sprekers van deze dialecten bijeen.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.