Sportclub Venlo '54

Sportclub Venlo '54 was een Nederlandse voetbalclub. De officiële oprichtingsdatum was 20 december 1953, tegelijk met de oprichting van de NBVB.

Sportclub Venlo '54
Naam	Sportclub Venlo '54
Opgericht	20 december 1953
Opgeheven	26 november 1954
Plaats	Limburg Venlo
Stadion	Sportpark De Berckt
Capaciteit	12.000
Voorzitter	G.A.M. Smeets
Trainer	Ferdi Silz
Competitie	NBVB (1954)
Tenue
Sportclub Venlo '54 in het seizoen 1954/55
Portaal    Voetbal

De club speelde in rode shirts met blauwe garnituur, blauwe broek en blauwe kousen met rode bies. Dit was waarschijnlijk een verwijzing naar de kleuren in de Vlag van Venlo, de officiële stadskleuren. De ingang van het beoogde speelterrein, Stadion De Kraal in Venlo, werd op 1 januari 1954 voorzien van een prikkeldraadversperring vanwege een conflict waarin VVV en Sportclub Venlo een dispuut hadden over de huur. Een half jaar later, op 6 juli van dat jaar, tekende VVV een huurovereenkomst voor de duur van 5 jaar met de eigenaar van het stadion De Kraal, waardoor Sportclub Venlo haar thuiswedstrijden moest spelen op Sportpark De Berckt in Baarlo.

De eerste training van het seizoen 1954//55 werkte Sportclub Venlo af in speeltuin Ons Buiten, nabij de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Genooi. Een week later werd getraind op Sportpark De Berckt. Trainer was de van FC Kaiserslautern afkomstige Ferdi Silz, die later trainer werd bij VVV. Onder de spelers bevonden zich onder andere Herman Teeuwen en Heini Schreurs.

Op 3 augustus werd Sportclub Venlo ’54 officieel ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Venlo, met als aandeelhouders een koopman, een banketbakker, een caféhouder en een assuradeur.

De club speelde een halve competitie, waarin een zevende plaats werd bereikt. In dat halve jaar speelden 10 clubs tegen elkaar. Op 9 november 1954 besloten Sportclub Venlo en VVV om te gaan samenwerken. Op 26 november van dat jaar werd een bijzondere algemene vergadering belegd, waarin werd besloten dat beide clubs gingen fuseren onder de naam Sportclub VVV ’03.