Spoorloos (televisieprogramma)

Spoorloos werd jarenlang vanuit een studio gepresenteerd, eerst door journalist Han van der Meer, later door Debby Petter en vervolgens door Karin de Groot. Zij interviewden familieleden, waarbij hun motivaties en ervaringen centraal stonden. Vervolgens werd hun een deel van de zoektocht naar het familielid op een scherm getoond, waarna het interview werd voortgezet. Na vertoning van het laatste deel van de documentaire werden de vermiste familieleden op het podium geroepen en volgde een emotionele omhelzing.

Later verdween het studiogedeelte en werd de presentatrice vervangen door een voice-over. De opnames vinden nu plaats in de woning van de zoekende persoon, waar de reportages van de zoektocht op een televisie- of computerscherm aan de betreffende persoon worden getoond. De ontmoeting van de zoeker met zijn of haar biologische familie vindt nu vaak plaats in het land van herkomst. Vrijwel alle reportages worden gepresenteerd door Derk Bolt, vergezeld door zijn vaste cameraman Eugenio Follender. Met ingang van 11 december 2017 kwam Jetske van den Elsen er als presentatrice bij: zij staat vooral de zoeker bij.

In juni 2017 werden Bolt en Follender ontvoerd in Colombia - bij de grens met Venezuela. Een week lang werden zij vastgehouden door de Columbiaanse guerrillabeweging ELN. Bolt schreef over deze helse tijd het boek Ontvoerd.

Op 14 januari 2019 was de 600ste uitzending van het programma.

In Vlaanderen werd Spoorloos vroeger uitgezonden op VT4, maar ondertussen is het programma van de buis verdwenen. In 2013 kwam VTM met de reeks "Vind mijn familie".

Onder anderen volgende personen namen de presentatie in België voor hun rekening:

• Rani De Coninck
• Sabine De Vos
• Robin Janssens
• Terry Verbiest
• Lotte Verlackt
• Francesca Vanthielen (VTM)

In Australië (sinds 2008) en in de Verenigde Staten (sinds 2009) loopt het programma onder de titel Find My Family. In Engeland is het programma begonnen op 21 april 2011 onder de titel Long Lost Family. Er zijn ook versies van het programma in Zweden (Spårlöst), Estland (Sind otside]) en Finland (Kadonneen jäljillä).

Sommige geadopteerden[1] vinden dat programma's als Spoorloos en Vermist (1996-2014) het leed van geadopteerden exploiteren. Geadopteerden hebben vaak onvoldoende middelen en ondersteuning om zelf op zoek te kunnen gaan. Als gevolg van deze programma's worden ze bovendien ongewild geconfronteerd met vragen over hun achtergrond.