Soukous

Soukous (van het Franse woord secouer = schudden) is een muziekgenre dat ontstond in Congo-Kinshasa en Congo-Brazzaville in het begin van de 20e eeuw. Het kan omschreven worden als een snelle vorm van de rumba. Door de opkomst van opnamestudio's en radiostations in de jaren 40 en door de introductie van de elektrische gitaar kreeg de soukous een meer moderne klank. Het werd gespeeld door grote orkesten met zangers, conga's, gitaren en basgitaren.

In de jaren 80 en 90 werden Parijse studio's gebruikt door de vele grote sterren, en er werden ook meer synthesizers en andere elektronische instrumenten gebruikt. De contacten tussen soukous- en zouk-artiesten in de Parijse muziekwereld had enorme muzikale invloed over en weer tot gevolg. Moderne soukous-artiesten zijn Pépé Kalé, Zaiko Langa Langa, Diblo Dibala, Kanda Bongo Man, Koffi Olomide, en Papa Wemba. Ndombolo is een snellere variant van de soukous en is momenteel erg populair in West-, Centraal- en Oost-Afrika, de bijbehorende dans wordt in sommige landen als obsceen ervaren. Populaire Ndombolo-artiesten zijn Awilo Longomba, Koffi Olomide, J.B. M’Piana en groepen zoals Extra Musica en Wenge Musica.

Alternatieve namen: Kwassa Kwassa (van het Franse quoi ça? = wat is dat?), Ndombolo, Rumba Lingala, Congo music.