Solothurn (stad)
Solothurn is de hoofdstad van het gelijknamige kanton Solothurn met in 2014 circa 16.000 inwoners. De stad ligt ongeveer 35 km ten noorden van de Zwitserse hoofdstad Bern aan de voet van de Jura. Ten noorden van de stad ligt de 'Hausberg' van Solothurn, de 1395 m hoge Weissenstein, sinds december 2014 weer met een kabelbaan bereikbaar. Bij de stad vloeien de rivieren de Aare en de Emme samen. Solothurn noemt zich wel de mooiste barokstad van Zwitserland.
Gemeente in Zwitserland  | ||||
| ||||
  | ||||
| Situering | ||||
| Kanton | Solothurn | |||
| District | Solothurn | |||
| BFS/OFS/UST-code | 2601 | |||
| Soort gemeente | Gemeente | |||
| Coördinaten | 47° 13′ NB, 7° 32′ OL | |||
| Algemeen | ||||
| Oppervlakte | 6,29 km² | |||
| Inwoners ({{Array Zwitserland gemeentes inwonertallen/{{{kanton2}}}|TXT=Year}}) | POP=2.601}} (2406 inw./km²) | |||
| Hoogte | 430 m | |||
| Overig | ||||
| Postcode | 4500 | |||
| Taal | Duits | |||
Detailkaart | ||||
 | ||||
| ||||
Geschiedenis
In de oorspronkelijke Keltische vestiging werd tijdens het bewind van keizer Tiberius de Romeinse versterking (castrum) Saladorum gevestigd. Salodorum was voor de Romeinen van strategisch belang, omdat vanuit deze vestiging de weg naar de Rijn vanuit zuidoostelijke richting kon worden beheerst.
Na de Romeinse overheersing en de Alemannische invasie maakt het vanaf 888 deel uit van het koninkrijk Bourgondië. Van 1127 tot 1218 maakt de stad deel uit van het bezit van het geslacht Zähringen en wordt hierna in een vrije stad. De stad breidt haar gebieden uit en vormt een buffer tussen Bern en Bazel. De stad voegt zich in 1481 bij de Zwitserse federatie en wordt zo het 11e kanton. Ondanks politieke en religieuze onrust tijdens de reformatie blijft de stad katholiek en werd daarom in 1530 gekozen tot residentie van de ambassadeur van Frankrijk en blijft dat tot 1792. Tijdens de revolutie van 1798 wel enige vernielingen aangericht in de stad, maar blijft de barokke binnenstad grotendeels intact. Na de napoleontische tijd wordt Solothurn vanaf 1814 weer aristocratisch geregeerd tot 1830. In 1828 wordt het de residentie van de bisschop van Bazel.
Bezienswaardigheden
Bezienswaardigheden in Solothurn zijn de oude binnenstad met vele gildehuizen, en waterbronnen. Het centrum wordt gedomineerd door de Sint-Ursenkathedraal, toegewijd aan Ursus van Solothurn, aan de rivier de Aare.
Het oudste gebouw van Solothurn is de “Zytglogge” op het centrale marktplein van de stad waarvan het onderste deel stamt uit de twaalfde eeuw en het bovenste deel uit 1467. De klok zelf werd geïnstalleerd in 1545. Er is veel bewaard gebleven van de oude stadmuren zoals te zien valt aan de "Bieltor" met de "Buristurm", de "Baseltor" met de "Riedholzschanze" en de "Riedholzturm", met de schans "Krumme Turm". Deze vestingwerken werden deels ontworpen door de Franse maarschalk en bouwmeester Vauban.
Solothurn en het getal 11
Solothurn heeft een speciale verhouding met het getal elf. Het kanton Solothurn was het elfde kanton van Zwitserland. De stad bezit elf kerken en kapellen, elf bronnen en elf torens. De Sint-Ursenkathedraal heeft elf altaren en elf klokken en er voert een trap naar de kathedraal met elf treden per deel. De pendel van Foucault in het natuurmuseum draait elf graden per uur. Een lokale bierbrouwerij heet “Öufi Bier” (solothurnisch Zwitserduits voor elf) en produceert een gelijknamig bier.
Externe links
 |
Zie de categorie Solothurn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |