Soldeertin
Soldeertin (of kortweg soldeer) is een legering van metalen, die speciaal geschikt is om mee te solderen. Zo'n legering die bij voorkeur één smeltpunt moet hebben en geen smelttraject wordt een eutecticum genoemd.
In de elektronica en elektrotechniek gaat het erom dat er een elektrische verbinding wordt gemaakt. De stevigheid moet voldoende zijn, maar is minder belangrijk dan de elektrische eigenschappen ervan. Primair is de elektrische verbinding, de mechanische aspecten moeten anders opgevangen worden.
Soldeertin dat toegepast wordt in de elektronica bevat in het algemeen een kern van de natuurhars colofonium (of een kunstharsvervanger hiervoor) waardoor het vloeien van het soldeertin over de soldeerverbinding gemakkelijker verloopt. Als het uitvloeien van het tin niet goed gaat, kan dat voor een slechte verbinding zorgen en dus verborgen gebreken in elektronische schakelingen introduceren, een zogenaamde 'koude las'. Bijvoorbeeld bij een microfooningang van een versterker kan er dan een storende ruis optreden.
Er bestaan verschillende soorten soldeertin, maar het hoofdbestanddeel is tin. In het verleden zat daar altijd lood bij, maar voor een waterleiding mag dat niet meer gebruikt worden, omdat lood (de oxiden en andere verbindingen daarvan) giftig is. In plaats van lood wordt soms een kleine hoeveelheid zilver gebruikt. Sinds juli 2006 moet in veel gevallen de soldeer die wordt gebruikt in de elektronica in Europa, krachtens de RoHS-richtlijn, vrij zijn van lood.
De standaardtemperatuur voor een soldeerbout is bij het gebruik van loodvrij soldeertin ongeveer 400 °C.
 |
Zie de categorie Solder wires van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |