Sint-Waltrudiskerk
De collegiale Sint-Waltrudiskerk in Bergen is een kerk, gebouwd in de stijl van de Brabantse gotiek, die gewijd is aan de patroonheilige van de stad, Sint-Waltrudis.
Sint-Waltrudiskerk
| ||||
.JPG) | ||||
| Plaats | Bergen | |||
| Coördinaten | 50° 27′ NB, 3° 57′ OL | |||
| Gebouwd in | 1450-1691 | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | o.a. Mathieu de Layens | |||
| Stijlperiode | Brabantse gotiek | |||
| ||||
De eerste steen van de kerk werd gelegd in het jaar 1450 op last van het kapittel van Sint-Waltrudis, oorspronkelijk door de architect Jan Spijkens. Vanaf 1457 werd de leiding van de pas begonnen werkzaamheden toevertrouwd aan Matthijs de Layens, die zich liet inspireren door de Sint-Pieterskerk te Leuven. Er werd aan doorgewerkt tot in 1686, maar toch heeft de stilistische eenheid van het gebouw daar niet onder geleden. Het interieur van de kerk is bijzonder merkwaardig, met zijn 16e-eeuwse glasramen, en de beroemde Car d'or, een rijkelijk versierde, vergulde praalwagen uit 1780, met het reliekschrijn van de heilige Waltrudis, die ieder jaar in processie door de stad gereden wordt. In de 16e eeuw kreeg de kerk er een opmerkelijk kunstwerk bij: een albasten doksaal versierd met renaissancebeeldhouwwerk van de plaatselijke kunstenaar Jacques Dubrœucq. Het doksaal zelf werd tijdens de Franse revolutie in 1797 vernield, maar enkele beelden en bas-reliëfs konden worden gerecupereerd en zijn her en der opgesteld in het koor, de dwarsbeuk en de zijkapellen.