Sint-Sebastiaankapel (Laar)
De Sint-Sebastiaankapel (in de volksmond: Moezekapel) is een betreedbare kapel te Laar, gelegen aan Sint-Sebastiaanskapelstraat 5b.
Geschiedenis
Het betreft een bakstenen gebouwtje onder zadeldak, met driezijdige koorsluiting en een dakruiter. Hierin hangt een klokje uit 1681, gegoten door J. Wickraht. Het gebouwtje dateert van de 17e en 18e eeuw. In een zijgevel bevinden zich nog resten van een 15e-eeuwse vakwerkconstructie. De oudste vermelding van de kapel is van 1523. Toen in 1944 te Laar een rectoraat werd ingesteld werden ook missen in de kapel opgedragen. Deze was echter te klein en in 1948 werd de parochiekerk gebouwd.
De kapel werd in 1967 door de buurtbewoners gerestaureerd en in 1976 werd ook het interieur opgeknapt. Kostbare beelden, in het bezit van de kapel, bevinden zich sindsdien in het Gemeentemuseum Weert.
De kapel, die zich bevindt op een licht verhoogd grasveld en omringd is door lindebomen, is geklasseerd als Rijksmonument.
Bedevaart
Hier vond waarschijnlijk al in de 17de eeuw tevens een verering van Sint Gertrudis plaats. Bedevaartgangers bezochten deze kapel omdat Sint Gertrudis ratten- en muizenplagen zou kunnen voorkomen. Tot in de eerste helft van de 20e eeuw kwamen boeren hier gezegend moezewater (Nederlands: muizenwater) halen dat afkomstig was uit de poel naast de kapel. Dit sprenkelde men in stallen en huizen. Sinds medio 20e eeuw is deze bedevaart verdwenen. De Gertrudisverering te Laar werd al vermeld in 1467.
 |
Zie de categorie Sebastiaanskapel (De Laar) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
| Bronnen, noten en/of referenties |