Sint-Pieters-en-Pauluskerk (Mechelen)
De Sint-Pieters-en-Pauluskerk, een jezuïetenkerk op de Veemarkt in Mechelen, werd tussen 1669 en 1694 gebouwd. De geveltop kwam er in 1709. Naast de kerk ligt het Hof van Kamerijk, de voormalige residentie van Margaretha van York en aan de overkant het Hof van Savoye, de voormalige residentie van Margaretha van Oostenrijk.
Sint-Pieters-en-Pauluskerk
| ||||
Sint-Pieters-en-Pauluskerk | ||||
Plaats | Mechelen | |||
Gebouwd in | 1669-1694 | |||
Architectuur | ||||
Architect(en) | Antoon Losson | |||
|
De barokkerk is van de architect-jezuïet, Antoon Losson en is gewijd aan Ignatius van Loyola en Franciscus Xaverius. Officieel heet de kerk dan ook Kerk van de H.H. Apostelen Petrus en Paulus op visitatie bij de Heilige Ignatius van Loyola en de Heilige Franciscus Xaverius. Matthias Hovius die later benoemd werd tot aartsbisschop van het bisdom Mechelen was hier een tijdlang kapelaan en pastoor.
De oude kerk en Margaretha van York
De jezuïeten vestigden zich vanaf 1580 in Mechelen. Toen de orde in 1773 werd opgeheven werd de kerk vanaf 1778 parochiekerk ter vervanging van de gotische, in de tweede helft van de 14e eeuw gebouwde Sint-Pieterskerk die aan de overkant stond. Ze werd in de tweede helft van de 18e eeuw wegens bouwvalligheid afgebroken. Resten van deze kerk zijn nog te zien in een gevel in de Korte Maagdenstraat. Margaretha van York woonde van 1477 tot 1497 in het Hof van Kamerijk. Ze verhuisde in 1497 naar nog niet verbouwde Hof van Savoye. De stad bouwde voor haar een houten overdekte loopbrug die haar woning verbond met een private bidkapel in de vroegere Sint-Pieterskerk, dwars over de Korte Maagdenstraat. De brug verdween in de loop van de 18e eeuw.
De huidige kerk werd door de Fransen eind 18e eeuw ingericht als tempel van de Rede. Het concordaat van Napoleon stelde ze vanaf 25 april 1802 opnieuw open voor de erediensten.
De ingewanden van Margaretha van Oostenrijk zijn terug te vinden in het hoogkoor. De kerk onderging een grondige restauratie van het interieur aan het begin van de 21e eeuw.
Galerij
- Het altaar in het priesterkoor
- Het schip
- Achterzijde van het schip met oksaal
- Het kerkorgel door Hendrik Frans Verbruggen
- Plaats vooraan in het priesterkoor waar de ingewanden van Margaretha van Oostenrijk worden bewaard