Sint-Martinuskerk (Hillegom, 1871)
De Sint-Martinuskerk was een rooms-katholieke kerk aan de Hoofdstraat in Hillegom.
Sint-Martinuskerk
| ||||
 | ||||
De Martinuskerk rond 1920 | ||||
| Plaats | Hillegom | |||
| Gebouwd in | 1871 | |||
| Gesloopt in | 1926 | |||
| Gewijd aan | Martinus van Tours | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | H.J. van den Brink | |||
| Bouwmateriaal | Baksteen | |||
| Stijlperiode | Neogotiek | |||
| Toren | Behouden bij nieuwe kerk | |||
| ||||
De kerk werd tussen 1870 en 1871 gebouwd ter vervanging van een schuilkerk aan de Bakummerlaan. Architect Herman Jan van den Brink ontwierp een driebeukige basiliek in neogotische stijl, met een halfingebouwde toren aan de voorgevel.
Na 1900 breidde de bevolking van Hillegom onder invloed van de opkomende bloembollencultuur zich steeds verder uit. In 1915 was daarom al een tweede parochie gesticht, waarvoor een nieuwe kerk werd gebouwd; de Sint-Jozefkerk. Desondanks bleek ook de Martinuskerk van Van den Brink nog te klein. Tussen 1923 en 1926 werd een nieuwe kerk gebouwd, naar ontwerp van H.P.J. de Vries. Eerst werd het transept en nieuwe priesterkoor aan het bestaande schip gebouwd en later werd het oude schip helemaal afgebroken en vervangen door het nieuwe. Tijdens de bouw ontstond geldgebrek. Om deze reden werd besloten om geen nieuwe toren te bouwen, maar werd de oude toren van H.J. van den Brink in de nieuwe kerk geïntegreerd, het enige deel van de oude kerk dat bewaard is gebleven.
Zie ook
- Sint-Martinuskerk (Hillegom) - De huidige kerk.
Externe link
 |
Zie de categorie Martinuskerk (Hillegom, 1871) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |