Sint-Helena (eiland)

Sint-Helena (Engels: Saint Helena) is een eiland in het zuiden van de Atlantische Oceaan, zo'n 2000 km ten westen van de Afrikaanse kust. Het is onderdeel van het Brits overzees gebiedsdeel Sint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha en economisch volledig afhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. De inwoners van Sint-Helena noemen zichzelf 'Saints'. De bevolking is ontstaan uit drie bevolkingsgroepen: Afrikaanse slaven, Chinese arbeiders en Engelse kolonisten.

Sint-Helena
Brits overzees gebied

details

Wapen van Sint-Helena

Locatie
EilandengroepSint-Helena, Ascension en Tristan da Cunha
LocatieAtlantische Oceaan
Coördinaten15° 57 ZB, 5° 42 WL
Algemeen
Oppervlakte122[1] km²
Inwoners (2008)4255[2]
HoofdplaatsJamestown
Lengte16 km
Breedte8 km
Hoogste puntDiana’s Peak (823 m)
Detailkaart
Foto's
Portaal    Geografie

Toegang

Vanwege het ontbreken van een vliegveld was het eiland tot september 2015 slechts over zee bereikbaar per pakketboot, na een reis van vijf dagen uit Kaapstad. De Britse overheid besloot in 2011 om een internationale luchthaven aan te leggen op het eiland.[3] De bedoeling was om het eiland een economische en toeristische boost te geven. Gehoopt werd op 30.000 extra toeristen per jaar. Het vliegveld kreeg de naam Saint Helena Airport. De aanleg startte in 2013. Voor de bouw werd 1000 ton rivierzand en 1000 ton duinzand geïmporteerd uit Namibië. De kosten bedroegen 285 miljoen Britse pond. Op 15 september 2015 landde het eerste vliegtuig, een Beechcraft King Air 200. De officiële opening, gepland voor 21 mei 2016, werd voor onbepaalde tijd uitgesteld vanwege het voorkomen van windschering dat landen en opstijgen onveilig kan maken. Na een aantal testvluchten begon de Zuid-Afrikaanse luchtvaartmaatschappij Airlink op 14 oktober 2017 een wekelijkse dienst vanuit Johannesburg naar het eiland.[4]

Geschiedenis

Het eiland werd in 1502 ontdekt door de Portugees João da Nova. Het eiland werd opgeëist door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden van 1645 tot 1659. In 1658 stichtte de British East India Company Jamestown en nam ze bezit van het eiland. In 1673 veroverden de Nederlanders wederom het eiland, maar ze werden twee maanden later weer door de Engelsen verdreven. Het eiland is daarna altijd in Engelse handen gebleven.[5]

Historische kaart van Sint-Helena[6]

Sint-Helena is vooral bekend doordat Napoleon Bonaparte de laatste jaren van zijn leven in ballingschap op het eiland heeft doorgebracht (15 oktober 1815 – 5 mei 1821) en er is overleden. Het beperkte toerisme van het eiland legt nog steeds grote nadruk op dit historische feit. Zijn residentie, Longwood House, is tegenwoordig als museum te bezichtigen. Sedert de opening van het Suezkanaal (1869) heeft Sint-Helena bijna alle strategische waarde verloren.

Door het ontbreken van werkgelegenheid en de lage lonen op het eiland verlaten veel Saints het eiland om op Ascension of in Groot-Brittannië te gaan werken. De bevolking neemt daardoor in aantal snel af, van meer dan 5000 aan het einde van de 20e eeuw naar minder dan 4300 inwoners in 2008. In 2016 is het aantal inwoners gestegen naar 4.534. In 2002 kregen de Saints hun eerder ontnomen volledig Brits staatsburgerschap terug.

Zie ook de Atlas van Sint-Helena op Wikimedia Commons.
Zie de categorie Saint Helena Island van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.