Sigebert de Lamme

Sigebert de Lamme (ca. 450 - 509) was koning van de Ripuarische Franken. Hij was een bloedverwant en trouw bondgenoot van Clovis I maar werd gedood als gevolg van diens intriges in zijn streven om alle Franken onder zijn gezag te verenigen.

Sigebert de Lamme

Sigebert was koning van de Ripuarische Franken (de Frankische stam die ten weerszijden van de Rijn leefde) met als hoofdstad Keulen. Sigebert nam geen deel aan de slag van Soissons tijdens de campagne tegen Syagrius, in tegenstelling tot de andere Frankische koningen. Zijn opdracht was het om hun rijken te beschermen tegen de Alemannen. In 496 werd hij aangevallen door de Alemannen. Hij riep Clovis ter hulp. Met steun van de Salische Franken onder Clovis wist hij deze aanval af te slaan in de Slag bij Tolbiac (Zülpich). Tijdens deze veldslag werd Sigebert gewond aan zijn knie en hierdoor bleef hij de rest van zijn leven kreupel, wat zijn bijnaam verklaart.

Nadat Clovis, met hulp van de andere Frankische vorsten, in 509 de Visigoten had verslagen, begon hij een campagne om alle resterende Frankische vorsten te elimineren teneinde als enige koning van de Franken te worden. Het uitschakelen van al zijn rivalen is niet anders te bestempelen dan als een bewust verraad van zijn jarenlang trouwe bondgenoten. Hij liet eerst alle vorsten van de Salische Franken doden. Daarna stookte hij Cloderic, Sigiberts zoon, op om de macht te grijpen ten koste van zijn vader Sigebert. Geruggesteund door de machtige Clovis keerde Cloderic terug naar Keulen en vermoordde zijn vader toen deze lag te rusten tijdens een jachtpartij.

Volgens het boek Decem libri historiarum van Gregorius van Tours (Greg. Tur. II. 40) werd Cloderic voor korte tijd de opvolger van zijn vader. Clodoric bracht Clovis op de hoogte van de moord en bood hem de schoonste schatten aan van het pas geërfde koninkrijk, als teken van hun nieuwe alliantie. Korte tijd later beschuldigde Clovis (Chlodwig in het Frankisch) hem om een moordenaar te zijn en liet hij Cloderic ombrengen, volgens de tekst van Gregorius.

Door dit verraad kon Chlodwig zichzelf uitroepen tot koning uit van de Ripuarische Franken. Na al deze moorden zou Clovis, volgens Gregorius, erover geklaagd hebben dat hij geen familie meer had, zo toegevend dat de slachtoffers bloedverwanten waren.