Siderische dag

De siderische dag is de naam die wordt gegeven aan de periode waarin de Aarde een volledige rotatie van 360 graden om haar as maakt, ten opzichte van de sterren. Nauwkeuriger geformuleerd is dit de tijd tussen twee opeenvolgende bovenmeridiaanse doorgangen van een verafstaande ster. "Siderisch" betekent "ten opzichte van de sterren". In de praktijk wordt de naam ook gebruikt voor de periode waarin de Aarde een volledige rotatie om haar as maakt ten opzichte van het lentepunt, een periode die formeel de naam sterrendag heeft. De sterrendag is ongeveer 8 milliseconden korter dan de siderische rotatieperiode van de Aarde omdat het lentepunt met een snelheid van 50.29 boogseconden per jaar westwaarts over de ecliptica beweegt, de aarde tegemoet.[1] De vereiste nauwkeurigheid van een tijdmeting is doorgaans niet zo groot dat het dooreengebruiken van siderische dag en sterrendag tot problemen leidt.

Een siderische dag is iets korter dan een zonnedag, te weten: 23 uren, 56 minuten en 4,0989 seconden (of 86.164,0989 seconden).[2] Er gaan 366,2422 siderische dagen in een tropisch jaar van 365,2422 middelbare zonnedagen.

Dat er één siderische dag meer is dan er zonnedagen in een jaar zijn, is te verklaren doordat de rondgang van de Aarde om de Zon een dag compenseert, zodat een waarnemer op Aarde ruim 365 dagen ziet, hoewel de planeet zelf ruim 366 keer om zijn as is gedraaid. (De Aarde draait in dezelfde richting om haar as als zij om de Zon draait; vanuit de noordelijke hemel gezien tegen de klok in.)