Sextus Iulius Caesar (consul in 91 v.Chr.)

Sextus Iulius Caesar (Latijn: Sex. Iulius C. f. L. ? n. Caesar; voor 130 v.Chr. - 90 of 89 v.Chr.) was een Romeins politicus uit de 1e eeuw v.Chr. Iulius wordt tegenwoordig ook wel geschreven als Sextus Julius Caesar.

Sextus Iulius Caesar
Munt van Sextus Iulius Caesar
Geboortedatumvoor 130 v.Chr.
Sterfdatum90 of 89 v.Chr.
PeriodeRomeinse Republiek
Cursus Honorum
Consul in91 v.Chr.
Praetor inca. 94 v.Chr.
MedeconsulLucius Marcius Philippus
Persoonlijke gegevens
FamilieIulii Caesares
Zoon vanGaius Iulius Caesar
Marcia
Broer vanIulia Caesaris
Gaius Iulius Caesar Strabo
Oom vanGaius Iulius Caesar
Iulia Caesaris
Portaal    Romeinse Rijk

Sextus werd geboren als zoon van Gaius Iulius Caesar en Marcia; hij was de broer van Gaius Iulius Caesar Strabo en de oom van de beroemde veldheer Iulius Caesar.

Hij was ten laatste in 94 v.Chr. praetor.[1]

Hij was consul in 91 v.Chr. samen met Lucius Marcius Philippus.[2]

In 90 v.Chr. behaalde hij als proconsul een overwinning – vermoedelijk op de Paeligni – en stierf toen hij Asculum belegerde.[3]

Noten

  1. T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, II, New York, 1951, p. 12.
  2. Lex Antonia de Termessensibus (CIL I² 2.589, ILS 39); Cicero, Pro Cornelia de maiestate 1, fr. 24; Asconius Pedianus, 68-69C; Pro Cn. Plancio 52; Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica XXXVII 2.2; Fasti Antiates (A. Degrassi, Fasti Consulares et Triumphales, in Inscriptiones Italiae XIII.1, Rome, 1947, pp. 164f.); Fasti Capitolini (A. Degrassi, Fasti Consulares et Triumphales, in Inscriptiones Italiae XIII.1, Rome, 1947, pp. 54f., 129, 480f.); Plinius maior, Naturalis Historia II 199, XXXIII 55; Florus, Epitome II 6.8; Iulius Obsequens, Ab anno urbis conditae dv prodigiorum liber 54; Eutropius, V 3.1; Scholion Bobbio 117f. (Stangl); Orosius, V 18.1; Chronograaf van 354; Fasti Hydatius; Chronicon Paschale; Cassiodorus.
  3. Appianus, Bellum Civile I 48. Vgl. Livius, Periochae LXXIII (mogelijk gaat het hier om "Servius Sul<picius>". Zie ook: T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, II, New York, 1951, pp. 27, 31 (n. 11).

Referentie

  • T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, II, New York, 1951, pp. 12, 20, 27, 31 (n. 11).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.