Serres Chaudes

"Les Serres Chaudes", uitgegeven door Van Oest, Brussel in 1919, bestaat uit een suite van 10 monochrome litho’s op Japans papier gedrukt. De meeste exemplaren zijn gehoogd met kleurpotloden. Dit gebeurde manueel zodat twee exemplaren nooit exact dezelfde inkleuring hebben. Ook het titelblad van het album is lithografisch gerealiseerd en is eigenlijk een elfde litho.

In de beredeneerde oeuvrecatalogus van het grafisch oeuvre van Leon Spilliaert door Xavier Tricot draagt “Les Serres Chaudes” het nr. 16.

De productie van litho’s is duidelijk een erg tijdsgebonden fenomeen bij Spilliaert, onevenwichtig verspreid over zijn carrière. Zijn drie grote suites, “Plaisirs d’hiver”, “Sites brabançons” en “Les Serres Chaudes” ontstonden binnen een tijdspanne van twee jaar.

“Les Serres Chaudes” is de meest enigmatische van de drie : ze zijn geïnspireerd door gedichten van Maurice Maeterlinck uit diens dichtbundel “Serres Chaudes”.

Het zijn “Serre Chaude”, “Oraison”, “Serre d’ennui”, “Cloche de verre”, “Heures ternes”, “Hôpital », « Cloche à plonger », « Intentions », « Attouchements » en « Chanson ». Het laatste verwijst naar een gedicht uit de bundel « Quinze Chansons ».

De voorstellingen zijn symbolistisch, zelfs pré-surrealistisch: broeikassen onder kale bomen, een mysterieus gehurkt figuur bij maanlicht, een lezende monnik met kinderen in een deuropening, twee verstilde voorstellingen met nonnen, een diepzeeduiker met haaien, een eenzame rotsachtige riviervallei, een zieke die een stralende druiventros aangereikt krijgt door een hand, grillige takken tegen een hemel met volle maan, zwevende geesten met offerandeschalen in een bos.

Er werden slechts 20 exemplaren gedrukt.

Oostende, Mu.ZEE (Kunstmuseum aan Zee), Oostende (exemplaar 3/20)

Zie de categorie Les Serres Chaudes (Maeterlinck) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.