Schoonheidsspecialist

Een schoonheidsspecialist werkt meestal in een salon. Dat kan een zelfstandig ondernemer zonder personeel of met personeel zijn of een B.V., meestal met personeel. De meeste schoonheidsspecialistes werken aan huis.[1] Ofwel in een kamer ingericht als praktijk ofwel in een omgebouwd deel van het woonhuis of garage.

Een speciale aanbouw aan het woonhuis wordt soms gebouwd, zodat een aparte ingang, wachtkamer en eventueel badgelegenheid kunnen worden gerealiseerd. Bij grotere bedrijven heeft men meerdere cabines waarin verschillende specialisten kunnen werken. In de salon c.q. cabine staat een behandelstoel waarin de client ontspannen kan liggen. Een tabouret voor de schoonheidsspecialiste zelf, een loupelamp en een werktafel zijn onderdeel van de inrichting. Vaak heeft men professionele apparatuur in huis om diverse behandelingen te kunnen uitvoeren die passen bij het beoogde resultaat en de behandeling kunnen versterken.

De meesten schoonheidsspecialisten hebben een erkend diploma behaald bij diverse scholen in het hele land die hiervoor erkenning hebben. De particuliere scholen zijn rond het jaar 1970 begonnen met het aanbieden van de opleidingen en hebben ervoor gezorgd dat deze erkend werden door de overheid. Sinds circa het jaar 2000 is de opleiding schoonheidsspecialist voor jongeren ook te volgen bij de regionale opleidingencentra, die in meerdere jaren grote groepen jonge meisjes hiervoor opleiden. Voor die tijd kon dit alleen bij de particuliere opleidingsinstituten, die in kleine groepen lesgeven en in minder tijd, zowel aan jonge als oudere leerlingen. Bij de particuliere opleidingsinstituten wordt de opleiding sinds ca. het jaar 1970 in deeltijd aangeboden, zodat het naast andere werkzaamheden of bezigheden gevolgd kan worden door leerlingen met een beroep of gezin.

De helft van de specialisten die bij de Kamer van Koophandel staan ingeschreven zijn lid van de ANBOS (Algemene Nederlandse Branche Organisatie Schoonheidsverzorging (in 2018 ca. 4.200). De in totaal zo'n 8.000 specialisten hebben over het algemeen een erkend diploma en zijn uiteraard ook zonder lidmaatschap professionele beroepsbeoefenaren. ANBOS bestaat sinds 1949 als brancheorganisatie voor de schoonheidsverzorging. Niet alleen voor een groot aantal schoonheidsspecialisten, maar ook voor de overheid en alle bij de branche betrokken organisaties, zowel op nationaal als op internationaal niveau. ANBOS wordt erkend als woordvoerder voor de professionele schoonheidsspecialisten. Schoonheidssalons komen ook voor als beauty farm, beauty salon of praktijk voor huidverbetering.

Veel schoonheidssalons hebben een eigen specialisme. Veel specialisten kiezen tussen ontspanning en huidverbetering, doch kunnen ook beide aanbieden, zelfs in combinatie. Zo kan men bij de ene schoonheidssalon terecht voor peelings en ontharing en/of kustnagels, en bij de andere weer voor wimperverlenging of permanente make-up. De eisen voor het beroep staan in het kwalificatiedossier dat vroeger werd bewaakt door het kenniscentrum KOC. De eisen voor het bedrijf inclusief de specialismen zijn vervat in de Code van de schoonheidsspecialist die is uitgegeven door het Hoofdbedrijfschap Ambachten (HBA). Na de opheffing daarvan in 2014 werd de code geborgd door het Centrum voor Ambachtseconomie. Dit Centrum is echter ook opgeheven in 2018.

Diverse kleuren make-up

Hieronder een paar voorbeelden van behandelingen die men kan ondergaan in een schoonheidssalon.

• gezichtsbehandeling (reiniging, dieptereiniging, acne en milia verwijderen, masker o.a crème/poeder, dagcrème, gezichtsmassage) afhankelijk van het huidtype
• peelings met verschillende doelen
• diverse massages (klassieke massage/bindweefselmassage/hydromassage/lymfedrainage/shiatsu)
• ontharen (harsen van benen, bovenlip, bikinilijn, armen, oksels)
• wenkbrauwen epileren en verven van wimpers en wenkbrauwen
• verwijderen van huidafwijkingen zoals fibromen (steelwratjes) en bloedblaasjes
• semi permanente make up met apparaat of middels microblading (aparte opleiding)

Dit zijn onderdelen van de basisopleiding maar worden minder vaak aangeboden en uitgeoefend:

• hand- en voetverzorging (nagels vijlen, knippen, schoonmaken, lakken, massage hand, voet en vooraf voetenbad)
• make-up: een dagmake-up of avond of gelegenheid, soms ook visagie

Er zijn in Nederland diverse scholen die de opleiding schoonheidsspecialist aanbieden. Dit betreft vooral deeltijd volwassen educatie voor het vak- ofwel branchediploma. Sinds het jaar 1998 is de opleiding ook op erkend mbo-3-niveau. In Vlaanderen bestaat een studierichting bio-esthetiek in het Technisch secundair onderwijs. Daarnaast wordt het beroep ook vaak geleerd via een praktijkopleiding.

• Algemene Nederlandse Branche Organisatie Schoonheidsverzorging (ANBOS)
• Centrum voor Ambachtseconomie (CvAE)