Schoolziek

Van schoolziek zijn spreekt men bij kinderen die geen zin hebben naar school te gaan en daarom een ziekte voorwenden in de hoop thuisgehouden te worden. Het is een voorbeeld van simulatie om zo te kunnen spijbelen. Veel kinderen gebruiken buik- en hoofdpijn als smoes.

Aanwijzingen dat een kind niet echt ziek, maar schoolziek is, zijn bijvoorbeeld:

  • Het kind heeft geen koorts. Dit is echter niet altijd duidelijk: enerzijds houden sommige kinderen een thermometer bij de verwarming om zo koorts te simuleren, terwijl anderzijds een kind echt ziek kan zijn zonder koorts te hebben.
  • De klachten zijn vaag en vrijwel altijd betreft het hoofdpijn of buikpijn.
  • Het kind vertoont op het klagen over (hoofd- of buik-)pijn na geen typisch ziektegedrag zoals lusteloosheid, moeheid en misselijkheid. Als een kind na eenmaal te zijn thuisgehouden opeens buiten wil spelen of de ouder voorstelt gezellig samen een ijsje te eten of naar de dierentuin te gaan, is dat een sterke aanwijzing dat er sprake is van een schoolziek kind.
  • Er is een duidelijke aanwijzing dat het kind een reden heeft om niet naar school te willen.
  • kinderen willen ook niet naar school als ze gepest worden/zijn.

Aangezien schoolziekte neerkomt op spijbelen, is de reden voor schoolziekte gelijk te trekken met de reden waarom het kind (op die dag) niet naar school wil. Soms is de reden dat het kind gewoon leukere dingen wil doen dan naar school gaan. Er kunnen echter ook andere redenen zijn. Er is bijvoorbeeld een overhoring, spreekbeurt of proefwerk en het kind heeft het niet voldoende voorbereid, of is faalangstig. Ruzie met een vriendje of vriendinnetje, een leerkracht die boos is geweest, of die dag moeten nablijven kunnen ook oorzaken zijn. Een serieuzere reden is het als het kind bang is om naar school te gaan: het wordt gepest, klasgenoten of andere leerlingen hebben met het een of ander gedreigd, of het kind wordt onderweg naar school lastiggevallen of opgewacht. Wanneer ouders eenmaal de conclusie hebben getrokken dat hun kind niet echt ziek is, is het belangrijk om te achterhalen waarom het kind niet naar school wil. Maar als het kind gewoon geen zin heeft om naar school te gaan is er geen rationele reden.

In landen waar een leerplicht geldt, is het strafbaar om na te laten ervoor te zorgen dat kinderen tijdens de schooltijd ook op school aanwezig zijn. Bij nalatigheid leren ouders kinderen ongewenst gedrag aan door ze te makkelijk thuis te houden. Een kind leert op deze manier immers dat het door een ziekte te veinzen aan zijn verplichtingen kan ontkomen. Bovendien zal een kind dat er 1 keer in slaagt thuis te blijven door een ziekte te simuleren, dit gedrag gaan herhalen, zodat het kind mogelijk een leerachterstand oploopt. Bovendien zal de motivatie zijn best te doen wegvallen, omdat het kind immers weet dat het toch 'ziek' zal zijn als het proefwerk komt. Opvoedkundigen raden ouders dan ook aan kinderen in geval van schoolziekte alsnog naar school te sturen, ook als de school al begonnen is. Eventueel kan het kind thuisgehouden worden met de mededeling dat dit 'eens maar nooit weer' is, maar zonder leuke of gezellige dingen te doen.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.