Schmalturm

De Schmalturm werd gebruikt op de nieuwste tanks en tankprojecten.

De VK 4503 (Henschel), de latere Pz.Kpfw. VIB Königstiger (of Tiger II), was de enige in productie genomen tank die gebruik maakte van een Schmalturm koepel.

Een kleiner model zou de koepel moeten worden voor de geplande Pz.Kpfw. V Panther Ausf. F en de Panther II. In het ontwerp van de originele koepel van de Panther zaten enkele fouten. Onder andere het gemis van een interne afstandsmeter en de geringe bepantsering van de koepel. Daarnaast ketste de kanonmantel veel schoten af die daarna in de dun bepantserde dakbepantsering belanden, met fatale gevolgen voor de bemanning.

Eind 1943 werd er een poging gedaan door Rheinmetall om de bepantsering van verscheidene tanks te verbeteren, waaronder die van de Panther. Enkele maanden later werd het project overgedragen aan Daimler-Benz en het ontwerp werd nog meer verbeterd. Het was een geavanceerd ontwerp, de koepel was veel smaller dan de reguliere Panther koepel, waardoor het een minder goed doelwit werd. Ook werd het effectieve pantser veel verbeterd. De voorzijde had 120mm pantser en een afschuining van 20°. Beide zijdes hadden een dikte van 60mm en een afschuining van 25°. Het dak had een bepantsering van 40mm. Het koepeltje voor de commandant werd flink verlaagd, in plaats daarvan kwam er een periscoop die kon worden gebruikt zonder het luik te openen. Daarnaast was er nog steeds voldoende ruimte voor de bemanning om comfortabel te werken. Het gewicht van de koepel bleef vrijwel gelijk, maar de productietijd werd aanzienlijk verkort met dertig tot veertig procent. In de koepel zou hetzelfde kanon worden geplaatst als in de reeds in productie zijnde Panther, de 7.5 cm KwK 42. Dit was wel een nieuwe versie met een kruis afstandsmeter. Dit was een nieuw systeem waarmee de Duitsers experimenteerden aan het begin 1945.

Op 23 januari 1945 werd er aangekondigd door WaPrüf 6 om de Schmalturm iets te wijzigen, zodat er een 88mm KwK 43 L/71 in gemonteerd kon worden. Dit is één van een aantal geavanceerde projecten van het Duitse opperbevel aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, die vooral werden ontwikkeld, omdat de situatie hopeloos was geworden voor Nazi Duitsland. Ondanks de ondersteuning van Hitler is dit geavanceerde project niet verder gekomen dan een houten mock-up.

Eind 1944 stelde Krupp voor om dezelfde koepel als die van de Panther II op de Pz.Kpfw. IV Ausf. J te plaatsen. Dit voorstel is geschrapt, omdat het chassis door het gewicht werd overbelast en de productie van de Pz. IV werd uitgefaseerd.

Enkele testkoepels zijn gebouwd en minstens twee koepels hebben de oorlog overleefd, de ene is naar de Verenigde Staten en de andere naar Groot-Brittannië vervoerd, de laatstgenoemde werd na enige tijd gegeven aan het Bovington Tank Museum. Later werd de koepel weer meegenomen naar de ‘Royal Artillery’ in het militaire kamp Larkhill (Salisbury Plain). Daar werd de koepel bij oefeningen flink beschadigd. Enkele jaren later werden de overblijfselen weer teruggebracht naar het Tank Museum, waar de koepel weer werd opgeknapt. Nu ligt hij in het museum tentoongesteld.