Schijvenglas
Schijvenglas is vlakglas dat via een bepaalde methode is vervaardigd.
Bij deze oude techniek van vensterglas maken werd gesmolten glas door middel van middelpuntvliedende kracht vervormd tot een vrij platte schijf. Volgens sommigen werd tijdens de techniek het glas tevens geblazen, anderen beschrijven het glasblazen echter niet.[1]
Tot het begin van de 20e eeuw werd schijvenglas op grote(re) schaal vervaardigd voor vensterruitjes, vandaag de dag wordt het niet tot nauwelijks meer geproduceerd.
Bronnen
- E.J. Haslinghuis en H. Janse, Bouwkundige termen, Primavera Pers, Leiden, 2005, ISBN 90 5997 033 0.
- L. Ploos van Amstel, Bouwen: Bouwstoffen HTO, Spruyt, van Mantgem & De Does B.V., Leiden, 1982 (21e druk), blz. 130-131, ISBN 9023814517.
- Rijksdienst voor de Monumentenzorg (red.), RDMZ info Restauratie en beheer nr. 43, september 2005, ISSN 1566-7057.
Noten
- Volgens L. Ploos van Amstel werd er geblazen. De Rijksdienst voor de Monumentenzorg spreekt hier niet over en zij maakt onderscheid tussen kroonglas en schijvenglas.
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.