SOS Dolfijn
SOS Dolfijn is een opvang- en kenniscentrum voor walvissen gevestigd in Nederland. Het werkgebied van de stichting is Noordwest Europa. In het opvangcentrum van de stichting kunnen zieke en/of gewonde kleine walvisachtigen zoals de bruinvis en sommige kleinere dolfijnensoorten, worden opgevangen. SOS Dolfijn rehabiliteert deze dieren met als doel ze zo spoedig mogelijk weer terug naar zee te brengen. Bij strandingen van grotere walvissen geldt in Nederland het walvisprotocol. SOS Dolfijn is door de kennis en expertise op het gebied van strandingen doorgaans standaard onderdeel van het deskundigenteam dat bij dergelijke strandingen aangesteld wordt door het ministerie van EZ. SOS Dolfijn vangt kleine walvissen op die aanspoelen langs de Nederlandse kust, maar ook omringende landen zoals Noord Frankrijk, België en Duitsland.
Geschiedenis opvang
In 1967 werd voor het eerst een aangespoelde bruinvis opgevangen in Nederland. Het dier werd destijds naar het Dolfinarium in Harderwijk gebracht. Aangezien er geen voorzieningen voor rehabilitatie waren, werd de bruinvis verzorgd in een bij-bassin van de dolfijnen. Een specialistisch gebouw met de nodige quarantainemogelijkheid werd pas geopend in 1991 en door de jaren heen werd de zorg geoptimaliseerd. De opvangwerkzaamheden werden in 2004 overgenomen door Stichting SOS Dolfijn. SOS Dolfijn nam intrek in het reeds bestaande gebouw en groeide verder uit tot een onderzoeks- en opvangcentrum.
Vertrek uit Harderwijk
De samenwerking met het Dolfinarium heeft SOS Dolfijn per januari 2017 beëindigd. Daarvoor was het Dolfinarium jarenlang sponsor van de stichting. Redenen voor het vertrek waren toegenomen verschillen op het gebied visie en beleid van beide organisaties en de verwarring dat de stichting een onderdeel zou zijn van het commerciële zeedierenpark. Het laatste zou de fondsenwerving van SOS Dolfijn te erg dwarsbomen.
Terug naar zee
De afgelopen decennia zijn meer dan 40 bruinvissen door SOS Dolfijn succesvol gerehabiliteerd en teruggebracht naar zee. Deze dieren werden voorafgaand aan de vrijlating voorzien van een chipresponder en een uitgebreid fotopaspoort met hierin uiterlijke kenmerken werd tevens gemaakt. Zodat de dieren bij een eventuele herstranding goed terug herkend kunnen worden.
Aantal strandingen
Jaarlijks spoelen er honderden bruinvissen aan op de Noordzeekust. Meestal zijn dit dode dieren. Verse dode dieren gaan naar de Universiteit Utrecht, faculteit Diergeneeskunde. Hier wordt in opdracht van de overheid onderzoek gedaan naar de doodsoorzaak van het dier. Per jaar ontvangt SOS Dolfijn zo'n 10 tot 30 meldingen van levend aangespoelde bruinvissen. Wanneer een levende bruinvis of dolfijn wordt aangetroffen op het strand, is het belangrijk dat de volgende 4 gouden regels worden opgevolgd:
1. Blaasgat: Een bruinvis of dolfijn haalt adem met het blaasgat op zijn hoofd. Het dier op het strand is waarschijnlijk verzwakt en niet in staat te zwemmen. Als er water of zand in het blaasgat komt kan het dier verdrinken of stikken. Duw het dier daarom nooit terug en leg het altijd plat op de buik!
2. Rust: Een bruinvis of dolfijn op het strand schrikt snel. Loop rustig, houd mensen en honden op afstand.
3. Koelen: Een bruinvis of dolfijn op het strand krijgt het snel te warm. Koel het dier met water en natte doeken en zorg voor schaduw.
4. Hulp! Bel SOS Dolfijn en zorg goed voor het dier tot de dolfijnambulance ter plaatse is.
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties
|